Reguła Duchowa
Konfraterni św. Apostoła Jakuba Starszego
przy Katedrze Polowej Wojska Polskiego
w Warszawie
Rozdział I
O celu i zasadach
- Współtworzymy Konfraternię św. Jakuba Apostoła Starszego przy Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie, by we wspólnocie ducha i serca szerzyć kult św. Jakuba poprzez wspólne uczestnictwo w Eucharystii, modlitwę, pielgrzymowanie Drogami Jakubowymi w kraju i poza jego granicami, wzbogacanie naszej wiedzy o historii i tradycji Jakubowego ruchu pątniczego, wspomaganie i pobudzanie inicjatyw na rzecz istniejących
i nowych Dróg Jakubowych w Polsce oraz ochrony zabytków, krajobrazu kulturowego i przyrodniczego na polskich Drogach
św. Jakuba. - Bóg daje nam łaskę miłości bliźniego i przyjaźni wśród konfratrów. Podtrzymuje nasze siły, umacnia nas, pozwala nam przezwyciężyć ból, trudy i niedogodności na Drogach Jakubowych. Oczyszcza nasze serca, wzbudza w nas dobre intencje. Czyni nas zdolnymi do dzielenia się z innymi tym, co od Niego otrzymujemy, a tym samym do naśladowania pierwszych chrześcijan, o których Dzieje Apostolskie mówią: Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. (…) Każdemu też rozdzielano według potrzeby. (Dz 4, 32, 35)
- Z dóbr, jakie zostają nam po zabezpieczeniu koniecznych potrzeb własnych i osób nam bliskich, chętnie wspierajmy bliźnich według naszych możliwości, zwłaszcza tych, którzy szukają Boga na Drogach Jakubowych. Czyńmy to zgodnie ze słowami św. Pawła Apostoła: Nie zapominajmy też o gościnności, gdyż przez nią niektórzy, nie wiedząc, aniołom dali gościnę (Hbr 13, 2). Z darów
i gościnności korzystajmy z umiarem, zaspokajając tylko niezbędne potrzeby.
Rozdział II
O modlitwie
- Pamiętajmy o modlitwie każdego dnia w ustalonych godzinach lub porach.
- Pamiętajmy o naszym Patronie. Odmawiajmy, indywidualnie
i wspólnie, modlitwy do św. Jakuba, litanię do św. Jakuba, a przed Jego świętem 25 lipca nowennę do św. Jakuba. - Swoim zachowaniem i postawą pomagajmy innym prowadzić modlitewny dialog z Bogiem.
- Wykorzystujmy każdą okazję, aby trwać z bliźnimi na modlitwie, pamiętając słowa Chrystusa: Gdzie są dwaj albo trzej zebrani
w imię moje, tam jestem pośród nich. (Mt 18, 20) - Uwielbiajmy Boga nabożnym śpiewem, naśladując naszego Pana recytującego psalmy w drodze do świętego miasta Jeruzalem.
Rozdział III
Modlitwa Konfraterni
Odmawiajmy codziennie modlitwę do św. Jakuba, którą przyjmujemy jako „Modlitwę Konfraterni.”
Święty Jakubie, niestrudzony pielgrzymie, módl się za nami, abyśmy we wszystkich okolicznościach życia pamiętali, że jesteśmy jedynie pielgrzymami w drodze do domu Ojca. Amen.
Rozdział IV
O cnotach pielgrzyma Jakubowego
- Unikajmy wszystkiego, co nie licuje z postawą pielgrzyma Jakubowego.
- W czasie pielgrzymowania zachowujmy umiar we wszystkim, co czynimy.
- Dbajmy o swoje zdrowie, aby lepiej służyć Panu Bogu,
św. Jakubowi i bliźnim. - Pamiętajmy o słowach św. Pawła Apostoła: Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie (1 Kor 10, 31).
- Przed posiłkiem – czy to wspólnym, czy spożywanym osobno – odmawiajmy modlitwę z prośbą o Boże błogosławieństwo pokarmów oraz tych, którzy je przygotowali.
- Nasze rozmowy niech będą prowadzone bez wrzawy i sporów
(św. Augustyn). - Taktownie i z miłością zwracajmy sobie nawzajem uwagę, mając świadomość, że inni mogą widzieć w nas to, co zakryte jest przed naszymi oczami, ale nie czyńmy tego w czyjejkolwiek obecności.
- To, co wypowiadamy głośno, rozważajmy w naszych sercach
i umysłach. - Zachowujmy pokorę oceniając innych. Pamiętajmy, że ich prawdziwe intencje i motywy zna tylko Bóg.
- Napomnienia przyjmujmy z pokorą. Bądźmy wdzięczni za każdą uwagę, dzięki której pozbywamy się nawyków i przywar niegodnych pielgrzyma Jakubowego.
- Stanowczo potępiajmy grzech tak we wspólnocie Jakubowej, jak
i wokół nas, ale okazujmy miłosierdzie grzesznikom, którzy okazują żal i skruchę, pamiętając, że tylko Bóg w pełni zna człowieka
i motywy jego działania. - W Modlitwie Pańskiej prosimy: Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. Zatem chętnie przebaczajmy innym ich przewinienia, a gdy zawinimy wobec braci, z pokorą prośmy o wybaczenie.
- Żyjmy w zgodzie i przyjaźni z bliźnimi. Nie chowajmy w sercu urazy. Nie pozwalajmy, aby niechęć opanowała nasze serca.
- Bądźmy otwarci na bliźnich.
- Zachowujmy radość i pielęgnujmy pokój wśród nas.
- Pomagajmy sobie wzajemnie, abyśmy po naszej doczesnej wędrówce mogli razem spotkać się w Królestwie Niebieskim i bez końca chwalić Boga.
Rozdział V
O pielgrzymowaniu
- Nie lękajmy się trudów Drogi Jakubowej.
- W czasie pielgrzymki najważniejsze jest ubogacenie ducha. Droga jest okazją do dzielenia się wiarą. Brońmy Kościoła i prawd wiary.
- Podejmujmy wysiłek pielgrzymowania na miarę naszych możliwości, a życzliwość wspólnoty niech wzmacnia nasze siły.
- Twórzmy wspólnotę tam, gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy. Okazujmy wrażliwość na potrzeby i trudności słabszych. Służmy sobie nawzajem pomocą. Szukajmy tego, co pożyteczne, unikajmy zaś wszystkiego, co nie służy pobożności i odciąga od miłości Boga i bliźniego.
- Pielgrzymując po Drogach Jakubowych, dbajmy o to, abyśmy pielgrzymim strojem, wyglądem i zachowaniem dawali świadectwo przynależności do Chrystusa i Jego Kościoła oraz wzbudzali szacunek i zaufanie.
- Jakubowy strój i muszla niech nie będą tylko zewnętrznymi ozdobami, ale przede wszystkim znakiem opowiedzenia się za ubogim Jezusem Chrystusem, który wraz z Apostołami przemierzał palestyńskie drogi.
- Pamiętajmy, że biorąc na pielgrzymkę muszlę, wchodzimy w stan pokuty. Nie dajmy się zwieść i wykorzystać tym, którzy w złej woli zmieniają pielgrzymkę w zabawę i atrakcję turystyczną.
- W naszych prośbach i błaganiach nieśmy na Camino nie tylko własne sprawy i potrzeby, ale także troski i problemy innych, zwłaszcza Kościoła powszechnego i naszej ziemskiej Ojczyzny.
- Troskę o słabszych pielgrzymów stawiajmy ponad nasze cele i zamierzenia.
- Pielgrzymami Jakubowymi są także ci, którzy nie mogą pielgrzymować fizycznie – są oni pielgrzymami duchowymi.
Z wdzięcznością przyjmujmy ich modlitwy za tych, którzy są
w Drodze i niosą intencje pielgrzymów duchowych. Módlmy się za wszystkich pątników Jakubowych; także za tych, którzy odeszli do domu Pana. - Pamiętajmy, że pielgrzymowanie nie powinno powodować niewypełniania obowiązków stanu.
Rozdział VI
O współdziałaniu
- Pracujmy bezinteresownie i ochoczo na rzecz Konfraterni
św. Apostoła Jakuba Starszego. - Z szacunkiem i czcią traktujmy Siostry i Braci, którzy podjęli się posługi na rzecz naszego Stowarzyszenia, biorąc na siebie odpowiedzialność za całą wspólnotę. Wspierajmy ich modlitwą
i dobrą radą. - Prace, których wykonania podjęliśmy się, wykonujmy w ustalonym terminie.
- Doceniajmy rolę Seniora, jako strażnika Statutu i planów Konfraterni oraz duchowego przewodnika po Drogach Jakubowych.
- Przy rozwiązywaniu spraw trudnych i spornych miejmy na celu dobro całej wspólnoty.
- Korzystajmy z mediacji kapłana opiekującego się Konfraternią, jeżeli zachodzi taka potrzeba.
- W przypadku bardzo poważnego wykroczenia popełnionego przez członka Konfraterni, udajmy się w tej sprawie do Seniora lub do Kapituły.
- Postrzegajmy każdą funkcję i zadanie wykonywane na rzecz Konfraterni, jako służbę Siostrom i Braciom pamiętając, że komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie, a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą (Łk 12, 48).
Rozdział VII
O osobistym przyjęciu i zachowaniu Reguły Duchowej
- Niech Pan da, byśmy z miłością, będącą wyrazem uwielbienia duchowego piękna, przyjęli i przestrzegali w sumieniu postanowień Reguły Duchowej Konfraterni św. Apostoła Jakuba Starszego, pamiętając słowa św. Pawła: Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie. Unikajcie wszelkiego rodzaju zła (1 Tes 5, 21-22).
- Niech Reguła Duchowa Konfraterni stanie się dla nas drogowskazem na Camino i w życiu codziennym.
- Czytajmy wspólnie Regułę Duchową – w rocznicę przysięgi, jaką złożyliśmy wstępując do Konfraterni św. Jakuba; w dniu, w którym Kościół wspomina naszego patrona tj. 25 lipca; w podróży na odległe etapy pielgrzymowania weekendowego. Reguła Duchowa, czytana i rozważana, pomoże nam zjednoczyć się z Chrystusem, który jest Drogą, Prawdą i Życiem (J 14, 6 ).”