Uroczysta Msza Wieczerzy Pańskiej w Katedrze Polowej Wojska Polskiego

Msza Wieczerzy Pańskiej, rozpoczynająca obchody Triduum Paschalnego, rozpoczęła się katedrze polowej o godz. 18. W jej trakcie rozdzwoniły się dzwony, po czym aż do Chwała na wysokości we Mszy św. Wigilii Paschalnej będą używane drewniane kołatki. Po Ewangelii i homilii biskup Wiesław Lechowicz, naśladując Chrystusa Pana, który przed wieczerzą umył i ucałował nogi Apostołom (por. J 13, 5), umył nogi dwunastu mężczyznom, wśród nich byli kombatanci, a także członkowie Konfraterni: Jerzy Kazimierczak, Piotr Szarko, Pawel Szczerek. Pełnemu wymowy obrzędowi umycia nóg towarzyszył piękny śpiew: Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem (J 13, 34).

Mszę św., upamiętniającą ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa wraz z biskupem polowym celebrowali kapelani Ordynariatu Polowego, m.in. ks. płk Kryspin Rak, wikariusz generalny biskupa polowego oraz ks. kpt. Rafał Kaniecki, kanclerz Kurii Biskupiej. W liturgii uczestniczyli na czele z gen. bryg. Tomaszem Dominikowskim, dowódcą Garnizonu Warszawa żołnierze Wojska Polskiego i funkcjonariusze służb mundurowych, pracownicy resortu obrony narodowej, kombatanci, siostry zakonne, członkowie działającej przy katedrze polowej Konfraterni Świętego Jakuba Apostoła i sympatycy wojskowej katedry. Po uroczystej procesji wejścia życzenia kapelanom z okazji pamiątki ustanowienia sakramentu kapłaństwa na ręce biskupa polowego złożył gen. bryg. Tomasz Dominikowski. – W imieniu wszystkich żołnierzy, ale też funkcjonariuszy wszystkich służb i pracowników stanowiących o obliczu garnizonu stołecznego bardzo serdecznie dziękuję za posługę księdza biskupa oraz wszystkich kapelanów Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego, za waszą obecność w naszym życiu, zarówno tym służbowym, jak i prywatnym – podkreślił dowódca. Złożył biskupowi polowemu i kapelanom życzenia obfitości łask Bożych, niezawodnego zdrowia, powodzenia w wypełnianiu misji wśród żołnierzy oraz realizacji planów i zamierzeń. Na ręce bp Wiesława Lechowicza gen. Dominikowski złożył kwiaty, a członkowie Konfraterni Św. Jakuba wręczyli róże Protektorowi Konfraterni i wszystkim księżom celebrującym Mszę św.

W przygotowanie liturgii słowa włączyli się żołnierze służący w Pułku Ochrony, Pułku Samochodowym oraz funkcjonariusze Straży Granicznej. Mszy św. towarzyszyły pieśni w wykonaniu Chóru Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego oraz asysta Pułku Reprezentacyjnego. Przy ołtarzu posługę pełnili klerycy, przygotowujący się w warszawskim seminarium do podjęcia w przyszłości służby jako kapelani.

Na Jezusowe słowa „To czyńcie na Moją pamiątkę” powołał się w homilii bp Wiesław Lechowicz. Przypomniał, że Chrystus w celu ustanowienia pamiątki swojej śmierci posłużył się chlebem i winem. – Dlaczego? Między innymi dlatego, że chleb i wino oddają wiernie tajemnicę życia i śmierci Jezusa – zaznaczył biskup polowy. Dodał, że zarówno ziarna pszenicy, jak i winogrona muszą „ucierpieć”, aby stać się chlebem i winem. – Ziarno pszenicy zanim stanie się chlebem musi być wrzucone w ziemię, następnie przejść przez surowość zimy, zostać zmielone i poddane oczyszczającemu ogniowi. Winogrona z kolei muszą być zerwane, odcięte, a następnie poddane tłoczni. Faktycznie, chleb i wino dobrze symbolizują to wszystko, co musiał przejść Jezus, aby ofiarować nam życie. Jak pokarm i napój są konieczne do życia ziemskiego, tak do życia wiecznego prowadzi karmienie się chlebem i winem eucharystycznym, czyli Jezusowym Ciałem i Krwią – powiedział bp Lechowicz.

Następnie zwrócił uwagę na symbol jedności w różnorodności i wielości, jaki zawierają w sobie chleb i wino. Stworzone z mnogości ziaren czy winogron są obrazem wspólnoty Kościoła, bowiem „wszyscy karmiący się pokarmem eucharystycznym, różniący się wiekiem, wykształceniem, wrażliwością, czasem i miejscem życia, stopniem wiary i miłości, stanowią jedno z Chrystusem, wchodzą z Nim w intymną i nierozerwalną jedność. Wszystkim, bez wyjątku, Jezus oddał swe życie i wszystkich, z całą ich różnorodnością, zaprasza do swojego stołu” – zaznaczył.

Bp Wiesław Lechowicz przywołał też słowa amerykańskiego abp. Fultona Sheena: „Gdyby ludzi zostawić samym sobie, mogliby popsuć dramat Jego Odkupienia”. Wskazał przy tym, że istnieje niebezpieczeństwo obchodzenia pamiątki śmierci i zmartwychwstania na zasadzie rocznicy, podobnie jak obchodzone są rocznice Powstania Warszawskiego czy bitwy o Monte Cassino. Jednak, jak podkreślił, Jezus wezwał uczniów do upamiętnienia zbawczych wydarzeń. – To upamiętnienie nosi nazwę: „Eucharystia”, czyli dziękczynienie za to wszystko, co jest naszym udziałem dzięki Bożej miłości i mądrości! – przypomniał ordynariusz wojskowy.

Biskup polowy zaznaczył także, że Jezus w słowach „to czyńcie”wzywa wierzących do naśladowania Go „ofiarując siebie innym, a przez to i Bogu samemu”. – Inaczej mówiąc, chodzi oto, by komunia z Jezusem prowadziła nas do komunii z drugim człowiekiem – wskazał, jednocześnie podkreślając, że w Wieczerniku Chrystus modlił się o jedność wśród uczniów. – Nieprzypadkowo też Jezus, zanim ustanowił Eucharystię, umył swym uczniom nogi i zaapelował do nich, by to samo czynili. Gest umycia nóg dokonujący się w naszych świątyniach raz w roku ma i nas zmobilizować do wzajemnej służby przez cały rok, i bez oglądania się na wygląd, wiek, poglądy drugiego człowieka – podkreślił bp Wiesław Lechowicz.

Przywołując słowa św. Efrema „Pożywamy Cię, Panie, i pijemy, nie by Cię tylko spożyć, lecz by żyć przez Ciebie” bp Lechowicz zaznaczył, że chodzi o życie, w którym „dzięki Jezusowi zemsta ustępować będzie przebaczeniu, niezgoda pojednaniu, złość dobroci, obojętność trosce, arogancja grzeczności, małoduszność wielkoduszności”. – Jakże bardzo dzisiaj my i nasze rodziny, Kościół i nasza Ojczyzna takich postaw potrzebujemy. Jakże więc bardzo potrzebujemy Eucharystii! Jeszcze raz powtórzę: Eucharystia jest nie tylko lekarstwem na nieśmiertelność, ale i na naszą chorą rzeczywistość, codzienność! – przypomniał na zakończenie wcześniejszą myśl ordynariusz wojskowy.

W obrzędzie mandatum biskup polowy umył nogi dwunastu mężczyznom, wśród których znajdowali się kombatanci. Po Komunii św. w dwóch postaciach udzielonej wiernym Najświętszy Sakrament w towarzystwie werbli został przeniesiony do tzw. ciemnicy – miejsca adoracji, a ołtarz obnażono na pamiątkę obnażenia z szat Jezusa.

Tekst: Paulina Piątkowska, msk