25 stycznia jest dniem dwóch świętych. W tym dniu bowiem Kościół katolicki obchodzi Święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła, a wierni parafii pod wezwaniem św. Jakuba Apostoła „dodatkowo” wspominają swego patrona. To skłoniło członków Konfraterni św. Jakuba do udziału we Mszy świętej w kościele św. Jakuba Apostoła na Tarchominie, jak każdego 25-go dnia miesiąca. Liturgię sprawował ks. Mariusz Stanaszek, który powitał przedstawicieli Konfraterni i parafian życząc wszystkim owoców z nawrócenia św. Pawła i opieki św. Jakuba.
Nawrócenie św. Pawła jest znaczące w dziejach Kościoła. Ma wymiar historyczny, przełomowy i symboliczny. Historyczny, bo dotyczy realnej osoby. Przełomowy, gdyż wiąże się z wydarzeniem, które w sposób doniosły wpłynęło na losy chrześcijaństwa. Symboliczny, ponieważ odnosi się do każdego wierzącego, który na swojej drodze życia może spotkać Jezusa.
W drodze do Damaszku Szawłowi objawił się Chrystus. Poraził go światłem. Szaweł spadł z konia i utracił wzrok na trzy dni. W tym czasie jego umysł i serce zostały oświecone wiarą. Szaweł rozpoznał w Jezusie jedynego Zbawiciela i Pana. Przejrzał i zrozumiał, że Jezus jest Mesjaszem obiecywanym przez proroków Starego Testamentu. Uwierzył, że Jezus jest Synem Bożym, który przyszedł na świat, aby zbawić każdego człowieka. Na drodze do Damaszku Szaweł osobiście spotkał Jezusa, a innymi słowy – Jezus pozwolił, aby Szaweł mógł Go spotkać. Od tego spotkania życie Szawła całkowicie przemieniło się. W tym momencie umarł Szaweł, a narodził się do życia Paweł, który pod wpływem mistycznego objawienia pod Damaszkiem, odkrył swoje powołanie chrześcijańskie i apostolskie, a szczególnie swą misję apostolską wśród pogan. To doświadczenie owocowało przez całe jego życie i było powołaniem, czego Paweł był świadom i o czym pisał w swoich listach: „Oświadczam więc wam, bracia, że głoszona przeze mnie Ewangelia nie jest wymysłem ludzkim. Nie otrzymałem jej bowiem ani nie nauczyłem się od jakiegoś człowieka, lecz objawił mi ją Jezus Chrystus” (Ga 1, 11-12). Szaweł, najzagorzalszy prześladowca Jezusa, stał się Jego sługą. Paweł rozniósł wiarę Chrystusową tak daleko, że Kościół dał mu chlubny przydomek Apostoła Narodów.
Jakie jest przesłanie nawrócenia św. Pawła dla nas? Niejednokrotnie nasza postawa życiowa może być podobna do postawy Szawła przed nawróceniem. Jako człowiek wykształcony, uważający się za oświeconego i sprawiedliwego, przestrzegający Prawa, nie tylko izolował się od Jezusa, ale wyjątkowo gorliwie prześladował Go. Wielu ludzi żyje dzisiaj podobnie. Uznając wyłącznie swoje własne przekonania, racje i opinie, izolują się od nauki Jezusa Chrystusa.
Patrząc na historię św. Pawła, warto dzisiaj zadać sobie pytanie, czy w moim życiu miało miejsce takie wydarzenie, jak w życiu Szawła? Czy osobiście spotkałem Chrystusa?
„My możemy spotkać Chrystusa czytając Pismo Święte, na modlitwie, w życiu liturgicznym Kościoła. Możemy dotknąć serca Chrystusa i poczuć, że On dotyka naszego serca. Jedynie dzięki osobistej relacji z Chrystusem, jedynie dzięki spotkaniu ze Zmartwychwstałym stajemy się naprawdę chrześcijanami. W ten sposób otwiera się nasz umysł, otwiera się cała mądrość Chrystusa i całe bogactwo prawdy. Prośmy zatem Pana, by nas oświecił, by pozwolił nam w naszym świecie doświadczyć Jego obecności i by w ten sposób obdarzył nas żywą wiarą, otwartym sercem, wielką miłością do wszystkich, miłością zdolną odnowić świat”. (Papież Benedykt XVI, audiencja generalna, 3 września 2008 roku) [1]
Po Mszy świętej został wystawiony Najświętszy Sakrament. Wierni odmówili litanię do św. Jakuba, którą poprowadził ks. Mariusz Stanaszek. W Eucharystii sprawowanej 25 stycznia b.r. w kościele św. Jakuba naszą Konfraternię reprezentowali: Zofia i Jan Gołaccy, Marek Mikulski, Bożenna i Edward Peda, Ewa Wasiak, Jerzy Wróblewski.
Tekst i zdjęcia – Ewa Wasiak
[1] https://www.katolsk.no/nyheter/2018/01/nawrocenie-sw-pawla-apostola