W dniu liturgicznego wspomnienia św. Antoniego Padewskiego, ks. płk Zbigniew Kępa celebrował w katedrze polowej Wojska Polskiego Eucharystię, w intencji żyjących i zmarłych członków Konfraterni św. Jakuba. Współkoncelebransem był ks. kmdr Janusz Bąk. W posłudze ołtarza uczestniczył członek Konfraterni św. Jakuba Jan Golenia, który czytał fragment z Pierwszej Księgi Królewskiej (1 Krl 21, 1b-16). Wierni współuczestniczyli w liturgii Mszy świętej powtarzając słowa aklamacji: „Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, Panie i światłem na mojej ścieżce.” (Ps 119 (118), 105). Pielgrzymi Jakubowi mieli wrażenie, jak gdyby psalmista do nich kierował te słowa.
Homilię wygłosił ks. płk Zbigniew Kępa, zwracając się do konfratrów: „Czcigodne Siostry i Bracia Konfraterni św. Apostoła Jakuba Starszego przy Katedrze Polowej Wojska Polskiego. Zachowanie zasady sprawiedliwości, tak
w relacjach indywidualnych jak i społecznych, jest podstawą harmonii między ludźmi. Dlatego też za jedno z największych osiągnięć prawniczych w dziejach ludzkości uważany jest Kodeks Praw Hammurabiego, władcy Babilonii (XVIII w. p.n.e.), z których jedno stanowi: „Oko za oko, ząb za ząb”, co oznaczało: doświadczyłeś krzywdy – możesz wymierzyć sprawiedliwość, lecz tylko w takim zakresie, w jakim zostałeś skrzywdzony – nie więcej. To jest pewnego rodzaju minimum, które musi być spełnione, aby stosunki między społeczeństwami cechował ład i zgodność. Ale czy to minimum jest obecnie zachowane? Czy harmonia – w mitologii greckiej bogini ładu i symetrii, porządku i zgody – patronuje Rosji w jej stosunkach z Ukrainą? Czy Rosja zachowuje harmonię, powodując, że giną tysiące Ukraińców – żołnierzy broniących swego kraju, kobiet, dzieci, starców?
Chrystus od swych uczniów wymaga jeszcze więcej: „Nie stawiajcie oporu złemu: lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu
i drugi. Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp
i płaszcz. Zmusza cię ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie.” (Mt 5, 38-42). Chrystus zachęca, aby nie dochodzić za wszelką cenę swojej sprawiedliwości, nie domagać się, aby „moje” zawsze było na wierzchu: moje zdanie, moja propozycja rozwiązania sprawy, organizacja jakiegoś przedsięwzięcia, itd. Oczywiście, nigdy nie możemy zgodzić się na ustępstwo
w sprawach złych. Możemy ustąpić w tym, co nam się sprawiedliwie należy. Ktoś nie jest w stanie wynagrodzić w pełni wyrządzonej mi krzywdy, ale mogę zadowolić się częściową rekompensatą. Szlak pielgrzymkowy może być krótszy, ale ze względu na siostrę czy brata z Konfraterni, który proponuje dłuższą drogę – przyjmuję ją, aby nie wkradła się między nas niezgoda.
Czy potrafimy kierować się w życiu takimi zasadami ewangelicznymi, które budzą zdziwienie i zaskoczenie? Jeżeli tak, to znaczy, że coś niecoś zrozumieliśmy z Chrystusowej Ewangelii. To nasze pielgrzymowanie nie jest bezowocne. Z biegiem miesięcy i lat mamy się zmieniać w szkole Chrystusowej. Pielgrzymowanie ma spowodować nie tylko zniszczenie naszych sandałów, trampek (któż w nich jeszcze chodzi), adidasów, kurtek i spodni. Ma skutkować zniszczeniem naszego egoizmu, czyli szukania wszędzie tylko siebie, dążenia do „postawienia na swoim”.
Przez połowę bieżącego roku dojrzewaliśmy do ewangelicznych postaw. Wakacyjne pielgrzymowanie będzie sprawdzianem naszej duchowości. Życzę Wam i o to się modlę, abyśmy upodobnili się jak najbardziej do naszego patrona św. Jakuba Starszego Apostoła.”
Na zakończenie Mszy świętej ks. płk Zbigniew Kępa udzielił błogosławieństwa pielgrzymom Jakubowym, którzy – jak co roku – w okresie wakacyjnym wyruszą na Drogi Jakubowe w Polsce i do Santiago de Compostela. Po Eucharystii Ksiądz Prałat odprawił nabożeństwo czerwcowe ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Tekst: Ewa Wasiak, zdjęcia Marek Sokołowski