6 marca 2022 roku, w dniu 90 rocznicy śmierci bp. Władysława Bandurskiego, biskup polowy Wojska Polskiego ks. dr Wiesław Lechowicz przewodniczył Mszy świętej w katedrze polowej Wojska Polskiego. W czasie Eucharystii modlono się za bp. Bandurskiego – kapłana i żołnierza polskiej niepodległości. W kazaniu ks. płk SG Zbigniew Kępa, nawiązując do czytań biblijnych powiedział, że rolą kapłana jest przypominać wielkie dzieła Boże, które dokonały się w historii. Katedra polowa – mówił ks. Kępa – ma szczególną powinność, aby pamiętać o bp. Bandurskim, „bowiem jego doczesne szczątki, zostały przeniesione do tej świątyni; powtórny pogrzeb bp. Bandurskiego odbył się 15 sierpnia 1996 roku.” Ksiądz pułkownik scharakteryzował pokrótce osobę bp. Bandurskiego i przestawił jego zasługi dla Kościoła i Ojczyzny. Wybitny kaznodzieja, dobroczyńca ubogich, był kapłanem, bojownikiem, żołnierzem rodzących się polskich sił zbrojnych. W swoim pasterskim nauczaniu przypomniał „wydarzenia ojczystej historii, w której Bóg okazał Polsce swą łaskawość i miłosierdzie”. Nauczanie bp. Bandurskiego charakteryzował płomienny zapał. Następnego dnia po bitwie pod Krzywopłotami, którą oddziały austro-węgierskie z udziałem legionistów Józefa Piłsudskiego stoczyły z wojskami rosyjskimi 17-18 listopada 1916 r., tak mówił do Polaków: „Kto kocha i umiera – ten nie ginie. Kto kocha nie tylko swą rodzinę, swój dom, swą wieś i swe miasto rodzinne, lecz wszystkich rodaków, całą Ojczyznę – ten nie ginie, choć umiera. Kto zrozumiał rozkazanie kaznodziei narodowego Skargi, że miłość ku bliźnim im szersza, tem jest lepsza; że dobrze miłować sąsiada, lepiej wszystkich, którzy w mieście jednem są, a [w] pogotowiu jeszcze lepiej wszystkie obywatele królestwa tego, gdy im dobrego co czynim, albo dla nich co cierpim. I [kto] te słowa w czyn i trud krwawy zamienia – ten nie zginie. Kto tak ukochał swój naród i wolność, iż nie zawahał się z życia swego złożyć ofiarę i umrzeć za swoich, za wolność i chwałę narodu – ten nie ginie!”. Na zakończenie kazania ks. płk Zbigniew Kępa zaapelował, aby pamiętać o przeszłości, o naszych bohaterskich duchownych, takich jak bp Władysław Bandurski.
W modlitwie wiernych zanoszono do Boga prośby o zakończenie wojny na Ukrainie, aby jej mieszkańcy mogli cieszyć się upragnionym pokojem. Polecano Bogu bp. Władysława Bandurskiego prosząc, aby za umiłowanie i poświęcenie dla ziemskiej Ojczyzny, otrzymał nagrodę w Ojczyźnie Niebieskiej.
Po zakończeniu Eucharystii ks. bp Wiesław Lechowicz wraz z kapłanami złożył wiązankę kwiatów przy grobie bp. Władysława Bandurskiego w krypcie biskupów polowych Wojska Polskiego. Kwiaty złożyła także delegacja Konfraterni Świętego Jakuba Apostoła, która działa przy katedrze wojskowej. Zapalono znicze.
W sali konferencyjnej katedry polowej odbyło się konwersatorium dotyczące życia i działalności bp. Władysława Bandurskiego, które otworzył bp. Wiesław Lechowicz. W dyskusji, którą prowadził ks. płk Zbigniew Kępa, uczestniczyli: prof. nadzw. Janusz Odziemkowski, prof. dr hab. Jerzy Prochwicz, dr Urszula Kraśnicka-Zajdler, dr Jacek Macyszyn, mgr Wiktor Cygan. Konwersatorium, które zgromadziło kilkadziesiąt osób, przybliżyło uczestnikom spotkania postać i działalność „Złotoustego Kapłana”, który swoje życie poświęcił Bogu i niepodległości Polski. W uroczystości rocznicowej uczestniczyli z naszej Konfraterni: Adam Jabłonka, Beata Sokołowska, Marek Sokołowski, Tadeusz Strumiłło i Ewa Wasiak.
Nota biograficzna
Władysław Bandurski urodził się w Sokalu 25 maja 1863 roku, zmarł w Wilnie 6 marca 1932 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 24 lipca 1887 roku. Sakrę biskupią otrzymał 30 grudnia 1906 roku. Był biskupem pomocniczym lwowskim w latach 1906-1918, biskupem pomocniczym wileńskim w 1932 roku. Od roku 1914 służył w armii austro-węgierskiej, w polskiej formacji wojskowej wchodzącej w jej skład, jaką były Legiony Polskie. Był honorowym kapelanem Legionów. Od 1920 roku był naczelnym kapelanem Wojska Litwy Środkowej. Wybitny kaznodzieja i działacz niepodległościowy. Rzecznik i dobroczyńca ubogich (pełnił funkcję wiceprezesa Instytutu Ubogich Chrześcijan we Lwowie). Krzewiciel kultu królowej Jadwigi.
Marek Sokołowski, Ewa Wasiak
