8 kwietnia 2024 roku. Kwietniowe spotkanie miało charakter świąteczny, wielkanocny mimo, że odbyło się w pierwszy poniedziałek po Wielkanocy. Rozpoczęło się Mszą świętą, której przewodniczył ks. płk SG dr Zbigniew Kępa. W koncelebrze uczestniczyli: ks. płk January Wątroba i pielgrzym Jakubowy ks. mjr Mateusz Korpak.
W posłudze ołtarza wzięli udział konfratrzy: Piotr Szarko czytał fragment z Księgi proroka Izajasza Panna pocznie i porodzi Syna (Iz 7,10-14) oraz modlitwę powszechną, Adam Jabłonka czytał ustęp z Listu św. Pawła do Hebrajczyków Oto idę, aby spełnić wolę Twoją (Hbr 10, 4-10).
Słowa z Ewangelii według św. Łukasza „Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja” czytał ks. January Wątroba.
Homilię wygłosił ks. prałat płk Zbigniew Kępa.
„Siostry i Bracia, Kościół Święty zachęca nas dzisiaj do refleksji, radości i modlitwy z okazji dwóch wydarzeń z dziejów naszego zbawienia: pierwszym jest Zmartwychwstanie Pańskie, drugim uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przeniesiona ze względu na Wielki Tydzień i Wielkanoc z 25 marca br. na 8 kwietnia br. Już od tygodnia radujemy się Zmartwychwstaniem Pańskim. W dniu wczorajszym, w Święto Miłosierdzia Bożego wpatrywaliśmy się w wizerunek Zmartwychwstałego, który okazuje miłosierdzie i zachęca nas do zaufania i wierności zgodnie ze słowami „Jezu, ufam Tobie”, które wypowiedział do św. Faustyny Kowalskiej z życzeniem, aby zostały wypisane na znanym dziś wszystkim obrazie Jezusa Miłosiernego.
Co łączy te dwa wydarzenia: Zwiastowanie i Zmartwychwstanie? Łączy je człowieczeństwo Jezusa Chrystusa.
W chwili Zwiastowania odwieczny Syn Boży stał się człowiekiem dla naszego zbawienia. W chwili Zmartwychwstania umęczone ciało Chrystusa, wróciło do życia, zostało przemienione i nabrało niezwykłych właściwości. Czas i przestrzeń nie stanowią dla Niego ani bariery, ani przeszkody. Jezus po Zmartwychwstaniu ukazał się w Wieczerniku mimo drzwi zamkniętych. Nagle zniknął, kiedy dwaj Jego uczniowie zatrzymali się na nocleg w gospodzie w Emaus. Nie wiedzieli, z kim siedzą przy wieczerzy, a On połamał chleb jak to uczynił w Wielki Czwartek. „Wtedy otworzyły się im oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu.” (Łk, 24, 13-35)
Podczas Zwiastowania stało się to, co wyznajemy w Credo: [Syn Boży] „Przyjął Ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem”. („Wierzę w jednego Boga”).
Zauważmy, że zarówno w tajemnicy Zwiastowania, jak też tajemnicy Zmartwychwstania ma miejsce odniesienie do Maryi. W Zwiastowaniu Jej rola jest pierwszoplanowa. To do Niej Bóg posłał Anioła Gabriela, to Jej anioł przedstawił Boży zamysł zbawienia przez wcielenie Syna Bożego, to Ona będąc prawdziwie wolną powiedziała „niech mi się stanie”. (Łk 1, 38).
Tajemnica Zmartwychwstania na pierwszym planie ukazuje nam „przebóstwione” człowieczeństwo Chrystusa. Rzadko jednak myślimy o tym, że jest to człowieczeństwo, które przyjął z Maryi Panny podczas Zwiastowania. Maryja nie towarzyszy już Chrystusowi, tak jak to było w okresie Jego ziemskiego życia. Wraz z apostołami, wraz z innymi uczniami – mężczyznami i kobietami tworzy wspólnotę Kościoła, który „narodził się z przebitego boku Chrystusa” i otrzymał dary Ducha Świętego.
Wpatrzeni w Maryję podczas Zwiastowania myślimy o naszym powołaniu do trwania we wspólnocie Konfraterni św. Jakuba. Do każdego z nas, Bóg także posłał posłańca (anioła), który przedstawił nam propozycję szczególnego powołania – bycia pielgrzymem Jakubowm. W swej wolności rozważaliśmy, co to znaczy przynależność do Konfraterni. Z czym to się wiąże, z jakimi obowiązkami. Przyglądaliśmy się tym, którzy wcześniej od nas stali się Jakubowymi pątnikami. Odpowiedzieliśmy „tak” na to wezwanie. Nasza odpowiedź płynęła nie tylko z zewnątrz, ale także z głębi naszej duszy. „Niech mi się stanie według Twego słowa” – powtarzamy podejmując decyzję o udziale we Mszy świętej, w spotkaniu, w pielgrzymce.
Przyjęcie do Konfraterni stało się dla nas „małym zwiastowaniem”. To znaczy, że bardziej świadomie niż do tej pory, z większą determinacją niż do tej pory, mamy dbać o to, aby Chrystus wzrastał w każdym z nas. Ów wzrost Chrystusa w nas ma oznaczać większą naszą świętość, mocniejszą wiarę, silniejszą nadzieję i gorętszą miłość do Boga.
Konfraternia musi jednak spełniać jeden podstawowy warunek: musi być wspólnotą działającą w ramach wspólnoty Kościoła. Nasze powołanie do bycia pielgrzymem musi mieścić się w naszym powołaniu do bycia uczniem Chrystusa; musi dookreślać nasze powołanie bo bycia chrześcijaninem.
Maryja, która powiedziała „tak” w chwili Zwiastowania, mówiła Bogu „tak” każdego dnia. Mówiła „tak” swoim życiem, wtedy kiedy Jezus rodził się w ubóstwie, kiedy musiała ze Swym Synem uciekać do Egiptu, kiedy stała pod krzyżem i patrzyła na umieranie Jezusa. Jej wierność Bogu, wierność powołaniu została nagrodzona. Tą nagrodą jest sam Chrystus Zmartwychwstały.
Zwiastowanie i Zmartwychwstanie: pierwsza tajemnica wiary pozwala nam zrozumieć drugą tajemnicę wiary i odwrotnie. Jeżeli coś z tej tajemnicy udało się nam zrozumieć – to cieszmy się. Jeżeli są to nadal tajemnice trudne do ogarnięcia umysłem – nie martwmy się; jeżeli będziemy cierpliwymi i wytrwałymi pielgrzymami – przyjdzie większe zrozumienie prawd wiary.”
Po Eucharystii konfratrzy spotkali się w sali konferencyjnej. Ks. Zbigniew odczytał fragment Ewangelii i poprowadził modlitwę do św. Jakuba.
Miłym akcentem tego wieczoru były serdeczne życzenia, jakie Marek Sokołowski złożył w imieniu własnym i wszystkich konfratrów ks. kapelanowi Konfraterni Zbigniewowi Kępie z okazji urodzin. Wszyscy życzyli Jubilatowi wielu łask Bożych, zdrowia, realizacji planów i zamierzeń.
Przy stole, na którym pojawiły się świąteczne słodkości spod mistrzowskiej ręki siostry Danuty Niedbałka i mistrza Jacka Niedbałki.
Na zakończenie spotkania Senior Konfraterni poinformował, że oferta Konfraterni pt. „Dziedzictwo Kulturowe Mazowsza, Ukryte w Sieci Dróg św. Jakuba”, złożona w konkursie „Kultura, Sztuka, Ochrona Dziedzictwa Narodowego”, ogłoszonym przez Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego, pomimo otrzymania pozytywnej oceny formalnej i merytorycznej, nie otrzymała dofinasowania.
W ramach tego projektu miała zostać zorganizowana m.in. konferencja międzynarodowa poświęcona tematyce Camino de Santiago, w aspekcie kultu maryjnego na Camino jak i sakralnych pereł Mazowsza zlokalizowanych na Drogach św. Jakuba na Mazowszu. W związku z tym organizacja konferencji w październiku, będzie przede wszystkim w aspekcie finansowym, dużym wyzwaniem dla Konfraterni. Omówiono także udział Konfraterni w ramach stoiska Ordynariatu Polowego w Targach Książki Katolickiej w Warszawie i planowaną na 27 i 28 kwietnia, pielgrzymkę Konfraterni Warszawską Drogą św. Jakuba.
Tekst – Marek Sokołowski, Ewa Wasiak
Zdjęcia – Marek Sokołowski