Listopadowe spotkanie Konfraterni św. Jakuba (w dniu 8 listopada) – to były nasze zaduszki. I podczas Eucharystii, i w czasie spotkania myśleliśmy i modliliśmy się za zmarłych – za bliskich z naszych rodzin, za Siostrę i Braci z Konfraterni, za przyjaciół, kolegów, sąsiadów, znajomych, którzy odeszli do Domu Pana. Ks. płk SG Zbigniew Kępa, który celebrował Mszę świętą – w koncelebrze z ks. por. SOP Piotrem Zamarią i ks. ppor. Andrzejem Bawerem – wspominał członków Konfraterni św. Jakuba, których nie ma już wśród nas: Stanisława Smagieła – umarł w 2017 roku, Zbigniewa Hardeckiego – odszedł w 2018 roku, Reginę Madej-Janiszek – opuściła świat doczesny w 2018 roku, Ryszarda Bolińskiego – zmarł śmiercią tragiczną w 2019 roku.
Homilia ks. Kępy oparta była na odczytanym fragmencie z Księgi Mądrości (Mdr 1, 1-7). „Autor biblijny zwraca się do sędziów ziemskich: Umiłujcie sprawiedliwość. Te słowa skierowane są także do nas. Czy my nie dokonujemy codziennie osądu innych ludzi? Osądu decyzji podejmowanych przez władze państwowe i administracyjne? Osądu biskupów i kapłanów? Osądu świeckich ludzi Kościoła? Bywa, że jesteśmy zobowiązani do wydania osądu w sprawach innych ludzi, np. naszych podwładnych. Osądzajmy sprawiedliwie. Najprostszą definicję sprawiedliwości podał św. Paweł w Liście do Rzymian: Oddajcie każdemu to, co się jemu należy (Rz, 13-7). Każdemu człowiekowi należy się szacunek, sprawiedliwa zapłata za wykonaną pracę, sprawiedliwa ocena jego postępowania. Sprawiedliwość należy się także samemu Bogu. Dlatego autor biblijny pisał: Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca (Mdr 1-1). Panu Bogu nie można przypisać zła. Bóg nie chce zła dla samego zła. Dopuszcza jednak, aby człowiek doświadczył skutków swoich złych wyborów i niewłaściwych decyzji. Dopuszcza, aby skutki naszych złych czynów dosięgły innych. Bo gdyby tak nie było, człowiek nie byłby wolny. Złe używanie swojej wolności rani innych zarówno psychiczne jak i fizyczne.
Autor natchniony upatruje dobroć Boga w tym, że Bóg daje się znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę. Objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego (Mdr 1-2). Co to znaczy, wystawić Boga na próbę? To znaczy nie słuchać Pana Boga, kierować się własną wolą, nie przestrzegać praw Bożych. Takiemu człowiekowi powiemy: nie igraj z Bogiem, nie lekceważ Boga. Autor Księgi Mądrości pisze o ludziach, którzy mają lekceważącą postawę wobec Boga: Przewrotne myśli oddzielają od Boga, a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych (Mdr 1,3). Co robić, aby Mądrość w nas zamieszkała? Księga daje odpowiedź: Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną, nie zamieszka w ciele uwikłanym w grzech. Duch Święty ucząc karności ucieknie przed obłudą, odsunie się od niemądrych myśli, wypłoszy Go nadejście nieprawości (Mdr 1,4-5). Mądrością jest sam Bóg! Słowa Reguły Duchowej Konfraterni Św. Jakuba zachęcają nas do otwarcia się na Boga, do akceptacji Jego działania w nas: Bóg daje nam łaskę miłości bliźniego i przyjaźni wśród konfratrów. Podtrzymuje nasze siły, umacnia nas, pozwala nam przezwyciężyć ból, trudy i niedomagania na Drogach Jakubowych. Czyni nas zdolnymi do dzielenia się z innymi tym, co od Niego otrzymujemy (…). (Reguła Duchowa, rozdział 1, pkt. 2)
Posłuchajmy, co mówi psalmista o dobroczynnej obecności Boga w naszym życiu: Przenikasz i znasz mnie, Panie. Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję. Z daleka spostrzegasz moje myśli, przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, i znasz wszystkie moje drogi. (Ps. 139, 1-3). Pociechą dla nas jest to, że wszędzie, gdziekolwiek byśmy się znaleźli, wszędzie tam będzie Bóg, który nas będzie wspierał: Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, gdybym zamieszkał na krańcach morza, tam również będzie mnie wiodła Twa ręka i podtrzyma mnie Twoja prawica. (Ps. 139, 9-10). Czy może być większe szczęście niż to, które płynie z przekonania, że Bóg mnie prowadzi, i że On podtrzymuje mnie abym nie upadł?” – pytał ks. Zbigniew.
Na spotkaniu w Sali konferencyjnej Ordynariatu Polowego, po odmówieniu Litanii do św. Jakuba, przy zapalonej świecy, wspominaliśmy zmarłych konfratrów – Siostrę Reginę Madej-Janiszek i Braci: Zbigniewa Hardeckiego, Ryszard Bolińskiego i Stanisława Smagieła. Anna Przygoda-Golenia i Kamila Pasławska mówiły o wspólnych pielgrzymkach ze śp. Renią, o współpracy nad przewodnikiem po Mazowieckiej Drodze św. Jakuba, o swojej z Nią przyjaźnią. Kamila mówiła też o śp. Zbyszku, o Jego wielkim wkładzie pracy w wytyczanie drogi Jakubowej przez Mazowsze oraz w czasie Targów Wydawców Katolickich na stoisku Konfraterni. Jerzy Pawlikowski przywołał sylwetkę śp. Ryszarda podkreślając swoje i innych caminowiczów zafascynowanie Jego udziałem w wielokilometrowych pielgrzymkach, w czasie których darzył wszystkich szczerym uśmiechem, szeroką wiedzą z wielu dziedzin, co uzupełniła Elżbieta Bartocha mówiąc o klasycznym wykształceniu Ryszarda – inżyniera, który cytował po łacinie długie fragmenty dzieł starożytnych autorów rzymskich. Ewa Wasiak dodała wspomnienie o rozmowach z Ryszardem o polskim himalaizmie, o czym miał szeroką wiedzę, mimo, że nie był himalaistą. Jerzy G. Kazimierczak wspominał śp. Stanisława, z którym wiele pielgrzymował, kilkakrotnie Drogą Cudu nad Wisłą. Staszek brał udział w znakowaniu Warszawskiej Drogi św. Jakuba.
Był bardzo uczynny. Okazywał Jerzemu dużą pomoc w jego ciężkiej chorobie. Ryszard Bożek poinformował, że przygotował dwie prezentacje multimedialne: o śp. Reginie Madej-Janiszek i o śp. Ryszardzie Bolińskim, które zostaną udostępnione konfratrom pocztą elektroniczną.
Pełna treść na stronie Ordynariatu Polowego: https://ordynariat.wp.mil.pl/pl/articleswiadomosci-listopad-2021/zaduszkowe-spotkanie-konfraterni-sw-jakuba/
Galeria zdjęć
Treść Ewa Wasiak, zdjęcia Marek Sokołowski