W czasie Mszy Świętej w intencji Konfraterni w katedrze polowej, ksiądz kapelan Zbigniew Kępa wygłosił kazanie, skierowane do Konfraterni i wszystkuch uczestników Eucharystii. Zamieszczamy treści tego kazania w obszernych fragmentach.
W homilii ks. Zbigniew Kępa mówił: „Zastanawiałem się, czy św. Paweł podczas pożegnania z wiernymi w Milecie nie popadł w pesymizm. Jak słyszeliśmy powiedział wtedy: „Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów”. Każda wspólnota, także i wspólnota Kościoła, narażona jest na rozłamy, na nieporozumienia i podziały. Pełniąc funkcję asystenta kościelnego Konfraterni św. Jakuba, mam niekiedy tę samą obawę, jaką miał św. Paweł: czy będzie wśród nas jedność? Czy różniąc się pięknie, potrafimy zachować jedność wiary i zasad moralnych? Czy ta obawa nie towarzyszy Seniorowi Konfraterni? Każdy z nas ma budować jedność, ma szukać motywów do zgody i pojednania, ma być bardziej skorym do poprawiania siebie aniżeli do krytykowania innych. Jednakże mogą być takie sytuacje, i na pewno będą, kiedy siostrze czy bratu trzeba będzie powiedzieć, delikatnie aczkolwiek niekiedy i stanowczo: nie postępujesz drogą wskazaną przez Chrystusa, nie idziesz drogą Kościoła. Uczy nas tego nasz patron św. Jakub Starszy Apostoł. On dał świadectwo wiary, nie bał się głosić prawd wiary i ukazywać chrześcijańską drogę życia. Uczy nas tego św. Stanisław, patron dnia dzisiejszego. Będąc biskupem, odpowiedzialnym za Kościół w Ojczyźnie nie mógł milczeć, gdy władca, król Bolesław II Szczodry (Śmiały) postępował źle, niemoralnie. Obawa winna być przezwyciężona przez wiarę, zaufanie i ufność. Św. Paweł w liście do Rzymian pisał: „Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? […] Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? […] Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej?” I odpowiadał: „Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował. Nic nas nie zdoła odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie.” Zaufajmy więc Duchowi Świętemu i prośmy przez wstawiennictwo św. Jakuba Starszego i św. Stanisława, abyśmy tworzyli wspólnotę miłującą się i rozumiejącą się. Prośmy, abyśmy jako wspólnota uchronili się od rozłamów i niesnasek. Niech obecność we wspólnocie i wspólne pielgrzymowanie jednoczy nas z Chrystusem i pomaga tworzyć coraz silniejsze więzy.”
Po Mszy Święrej Ks. Kapelana, pobłogosławił pielgrzymów wyruszających na pielgrzymowanie po drogach Świętego Jakuba.
Opr red.