Kościół p.w. św. Jakuba w Rozdzielu, w parafii Żegocina, to jednonawowa, drewniana, gotycka budowla. Świątynia przetrwała wieki historii, chociaż po rekonstrukcji, ma już nieco zmienioną postać. Nadal jednak może zachwycić pielgrzyma, czy turystę swoim ponadczasowym pięknem. Kościół ten ma długą historię związaną z jego lokalizacją w królewskiej wsi Królówka, gdzie już w XIII wieku był pierwszy kościół pod wezwaniem Świętego Jakuba Apostoła Starszego. W XV wieku ks. Jan Długosz w „Liber Beneficjorum”, wymienia tą świątynię jakubową, jako należącą do dóbr królewskich.
W latach 1470-1494 powstają zachowane do naszych czasów elementy kościoła fundacji Rytelskich herbu Topór, właścicieli Królówki. Następnie to król Zygmunt August, przyczynia się do odnowienia istniejącej fundacji i sprawia, że kościół zostaje w 1563 roku przebudowany, a wyposażenie parafii wzbogacone. Najstarszą częścią kościoła są według tradycji drzwi z pięknem okuciem i gotyckie dębowe odrzwia profilowane z herbem Topór. Nie jest wykluczone, że portal ten pochodzi ze starego kościoła i został ponownie użyty przy budowie zachowanej do naszych czasów świątyni. Kościółek pamięta także wizytą Władysława IV, dla którego wybudowano kaplicę ze specjalną lożą z okienkiem, by mógł z poszanowaniem dla królewskiego majestatu uczestniczyć w nabożeństwie, zachowała się ona do dzisiaj. Najistotniejszym elementem architektury wnętrza świątyni są ołtarze, było ich 3 lub 4, a w 1730 nawet 6. Nosiły wezwania: Przemienienia Pańskiego, św. Anny, św. Jakuba, Matki Boskiej, św. Mikołaja, św. Stanisława biskupa. Były drewniane, niektóre z kamiennymi mensami, malowane i złocone.
Ważną datą związaną z historią świątyni jest dzień 8 marca 1791, kiedy to w Królówce urodził się Kazimierz Brodziński, który został ochrzczony w tymże parafialnym kościele. Z kolei w latach 1883-1885 kolatorem kościoła był hrabia Antoni Ledóchowski, właściciel Lipnicy i Królówki, a następnie wdowa po nim Józefina Ledóchowska.
W latach 1932-1942 w Królówce wybudowano z kamienia kościół p.w. Przemienienia Pańskiego, jego i otoczono go kamiennym ogrodzeniem. We wnętrzu obszernego kościoła ozdobionego witrażami swe miejsce znalazły barokowe ołtarze z XVII i XVIII, kamienna gotycko – renesansowa chrzcielnica i inne przedmioty liturgiczne przeniesione ze starego kościółka. Opuszczony stary kościół chyli się do upadku. Powstaje więc myśl transferu kościoła, na cmentarz w Królówce z zamysłem utworzenia w nim mauzoleum Kazimierza Brodzińskiego, do roku 1951 przeniesiony zostaje kościół (nawa główna), który był nie przykryty oraz kaplica boczna. Prawie do końca lat pięćdziesiątych zabytek stoi bez dachu. Powoduje to bardzo duże sięgające 755 zniszczenie ścian bocznych. Dopiero w roku 1958 przeprowadzono gruntowne prace konserwacyjne.
W roku 1983 proboszcz parafii Świętego Mikołaja w Żegocinie ks. Antoni Poręba (1936 – 2003), występuje z inicjatywą przeniesienia kościoła do Rodziela. W następstwie czego został uratowany od zniszczenia i przeniesiony z Królówki do Rozdziela oraz odrestaurowany drewniany, zabytkowy kościółek z Królówki. W samej Królówce ten kolejny transfer czy jakbyśmy powiedzieli translacja kościoła zyskuje akceptację ks. proboszcza Antoniego Paprockiego (1938-2016) i mieszkańców Królówki, na co niewątpliwe miała wpływ postawa biskupów tarnowskich ks. bp. Piotra Bednarczyka i ks. bp. Józefa Gucwy.
W latach 1984-1986 trwają prace przygotowawcze na działce podarowanej przez Stanisława Marcisza w Rozdzielu, zalano fundamenty, wykonano podziemia. Ponumerowane elementy zabytkowego kościoła zostają przewiezione w nowe miejsce i tu 9 kwietnia 1986 roku rozpoczyna się proces scalania ich na nowo pod okiem majstra Stanisława Parucha. Replika ołtarza głównego staraniem mieszkańców Rozdziela powstaje w latach 2014-2015. W ostatnich dniach lipca 2016 roku, ukończono budowę Ołtarza Głównego i wykonane zostają w darze od dziekana lipnickiego ks. Ryszarda Kołodzieja, nastawy ołtarzy bocznych. Biskup Leszek Leszkiewicz 30 lipca 2017 roku, podczas uroczystości odpustowej, poświęcił nowy ołtarz główny z nową figurą Świętego Jakuba i dwa odnowione ołtarze boczne oraz zlokalizowaną na placu kościelnym grotę NMP z Lourdes. Figura Świętego Jakuba przedstawia patrona świątyni, z laską pielgrzyma, muszlą oraz księgą.
Układ przestrzenny kościoła jest pierwotny, charakterystyczny dla późnogotyckiej architektury kościelnej Małopolski. Budowla wzniesiona jest „na zrąb” z prezbiterium wielobocznym. Z zachowanych opisów wizytacyjnych wynika, że kościół był od zewnątrz obity deskami. Dach pokrywano drewnianymi gontami, które co kilkadziesiąt lat musiały być zmieniane
Obecnie w bocznej kaplicy znajduje się ołtarz Matki Boskiej Różańcowej przeniesiony z Kościoła Kolejowego w Nowym Sączu. Ołtarz główny i ambona są darem ks. Franciszka Korty – proboszcza ze Złotej, a obrazy drogi krzyżowej znalezione zostały na starej plebani w Żegocinie (prawdopodobnie pochodzą z XVIII wieku). Drewniany tryptyk w ołtarzu głównym wykonał miejscowy stolarz Stanisław Paruch, który wniósł olbrzymi wkład w rekonstrukcję kościoła. W kościele znajduje się też, wykonana przez miejscowego kamieniarza Jana Stacha, kopia starej chrzcielnicy, jaka znajdowała się w dawnym kościele.
Na placu kościelnym znajduje się obelisk wybudowany w 2004 roku ku czci śp. ks. Antoniego Poręby. 24 stycznia 2004 roku J.E. Ks Bp Wiktor Skworc poświęcił tablicę pamiątkową umieszczoną na kamiennym obelisku po prawej stronie kościoła.
Kościół jest otoczony drewnianym ogrodzeniem z gontowym daszkiem. Przed świątynią dzwonnica z trzema dzwonami z 1996 roku – o imionach Jakub, Maria i Antoni. Napis na dzwonie noszącym imię Jakub, na jednej stronie zapisana inskrypcja: „Imię moje Jakub, chce przypomnieć światu o wartościach nieprzemijających”. Na drugiej stronie zapisano imiona fundatorów: Jakuba i Marii Krawczyków i ks. Antoniego Poręby. Od strony północnej grota Matki Bożej z Lourdes, zbudowana przez wspomnianego już Stanisława Parucha.
Ruch pątniczy do Santiago de Compostela, obecnie ma swój akcent w przebiegającej obok kościoła Beskidzkiej Drodze Świętego Jakuba. Oznakowanej znakiem białej muszli z czerwonym krzyżem Świętego Jakuba na niebieskim tle. Ma ona swój początek w Starym Sączu i prowadzi do Frydka Mistka w Czechach. Długość drogi do przejścia wynosi 319 kilometrów, są zlokalizowane na niej trzy kościoły pw. Świętego Jakuba: w Podegrodziu, w Rozdzielu i w Szczyrku. Niech Święty Jakub, wspomaga pielgrzymów w potrzebie, w życiu doczesnym. Niech broni, aby mogli w wolności służyć Bogu, a po śmierci uprosi zbawienie od Pana Jezusa Chrystusa, Boskiego Odkupiciela.
Opracowywanie i zdjęcia Marek Sokołowski