Z Góry Kalwarii, po porannej Mszy świętej, w Sanktuarium Świętego Ojca Stanisława Papczyńskiego, celebrowanej przez ks. kustosza Pawła Naumowicza MIC. Umocnieni Eucharystią, zainspirowani homilią Księdza Kustosza, wielokrotnego pielgrzyma do Santiago de Compostela. Pątnicy z Konfraterni Świętego Jakuba Apostoła Starszego przy Katedrze Polowej Wojska Polskiego, wyruszyli na kolejny III etap weekendowej pielgrzymki „Z Warszawy do Krakowa”. Droga prowadziła przez Czersk, Konary, Przylot, Ostrołękę do podwareckiej Pilicy.
Pielgrzymom towarzyszył widok sadów, nadwiślańskich łęgów z wierzbami. Zdarzyło się widzieć nawet dorodnego jelenia. Pomimo dość silnej popołudniowej burzy, dzięki przypadkowemu schronisku wśród jabłoni, pielgrzymi nieprzemoczeni kontynuowali po zakończeniu ulewy swoją wędrówkę. Po 28 km osiągnęli wieś Ostrołękę, trzeba przypomnieć, że w kronikach Sanktuarium Świętego Jakuba w Santiago de Compostela, przed rokiem 1404 został odnotowany pielgrzym z Polski – rycerz Andrzej herbu Ciołek, właściciel tejże miejscowości, zlokalizowanej w pobliżu ujścia Pilicy do Wisły, na pograniczu Mazowsza i Małopolski. Najprawdopodobniej był on wysłannikiem księcia mazowieckiego Janusza I Starszego. Jego pielgrzymka była inspirowana, inną pielgrzymką, którą w roku 1380 odbył rycerz Jan Pilik wojewoda Czerski. Po przebyciu ponad 32 kilometrów i dotarciu do wsi Pilica, położonej na północnym brzegu rzeki Pilicy. Cel niedzielnej drogi, został osiągnięty. W czasie pielgrzymiej drogi, pątnicy polecali Bogu Kościół i Ojczyznę oraz intencje własne i Konfraterni.
Zgromadzenie Ogólne Konfraterni św. Apostoła Jakuba Starszego przy Katedrze Polowej Wojska Polskiego, odbyło się w dniu 12 października 2020 roku. Poprzedziła je wieczorna Msza święta, której przewodniczył ks. płk SG dr Zbigniew Kępa. Koncelebrował ks. kan. dr Jan Dohnalik. W homilii ksiądz prałat podkreślił, że 12 października jest dla katolików dniem szczególnym, jest to bowiem święto Madonny del Pilar – Matki Bożej na Kolumnie – która wraz ze św. Jakubem patronuje Hiszpanii i Portugalii. Matka Boża del Pilar jest także patronką Konfraterni Świętego Jakuba Apostoła przy Katedrze Polowej.
Święto jest bardzo uroczyście obchodzone na Półwyspie Pirenejskim, a także we wszystkich krajach języka i kultury hiszpańskiej. Według tradycji, św. Jakub głosił Słowo Boże w regionie dzisiejszej Saragossy, co jednak napotkało opór miejscowej ludności. Apostoł, zniechęcony nikłymi wynikami swojej misji (zdołał nawrócić tylko 8 osób) zamierzał powrócić do Jerozolimy. I wówczas, a było to w nocy 2 stycznia 40 r., na niebie pojawiła się zjawiskowa jasność i ukazali się aniołowie niosący kolumnę (pilar), na której stała Matka Boża. Aniołowie postawili kolumnę na ziemi, a Maryja przemówiła do św. Jakuba: Synu, to miejsce jest przeznaczone do oddawania Mi czci. Dzięki tobie na moją pamiątkę ma tu być wzniesiony kościół. Troszcz się o tę kolumnę, na której ja jestem, ponieważ mój Syn, a twój Mistrz, nakazał aniołom, aby przynieśli ją z nieba. Przy tej kolumnie postawisz ołtarz. W tym miejscu, przez moją modlitwę i wstawiennictwo, moc Najwyższego dokonywać będzie niezwykłych znaków i cudów, szczególnie dla tych, którzy będą Mnie wzywać w swoich potrzebach. Kolumna ta będzie stać tutaj aż do skończenia świata. W miejscu objawienia św. Jakub wybudował małą kaplicę, Santa Capilla, która obecnie znajduje się w środku wspaniałej barokowej katedry w Saragossie, będącej jednym z najcenniejszych i najsławniejszych miejsc kultu Maryi. W Świętej Kaplicy znajduje się kolumna wykonana z jaspisu, bez dekoracji, jedynie okryta srebrną blachą (wysokość 177 cm, średnica 24 cm). Stoi na niej mała figura Matki Bożej z Dzieciątkiem (wysokość 38 cm), wykonana z czarnego drewna, pochodząca z XVI w. Kolumna ta symbolizuje stałość wiary i wskazuje na sanktuarium, jako miejsce Bożego miłosierdzia. Tradycja mówi, że jest to kolumna, na której Matka Boża ukazała się św. Jakubowi. Ks. Zbigniew Kępa mówił: „Święto Matki Bożej z Pilar ma bardzo bogatą, jedyną w swoim rodzaju oprawę. W Saragossie kwiatami przyniesionymi przez wiernych zdobi się 15-metrową kolumnę i płaszcz różany dla Matki Bożej. Na początku Mszy świętej miejscowy Klub Lotniczy zrzuca deszcz płatków różanych. To wszystko wyraża cześć dla Matki Bożej i przypomina, że jest Ona różą duchową. Maryja całym swoim duchem, całym swoim ciałem nakierowana jest na Boga. Żyje Bogiem. Oddycha Bogiem. Pragnie tylko tego, czego pragnie Bóg. Podczas Zwiastowania powiedziała: Niech mi się stanie według słowa Twego. A więc niech się stanie to, co Bóg zamierzył uczynić, w Niej i poprzez Nią. I była w tym konsekwentna. W spełnianiu woli Boga doszła aż do Golgoty. Wtedy stała się Matką nas wszystkich. Królową Apostołów i Wspomożeniem Wiernych. Matka Boża z Pilar jest patronką hiszpańskich sił wojskowych – warto to podkreślić w katedrze polowej. Jest także patronką bractw pielgrzymkowych św. Jakuba, a wśród nich Konfraterni św. Apostoła Jakuba Starszego przy katedrze polowej Wojska Polskiego. Dlatego dziś na modlitwie spotykają się bracia i siostry z tej wspólnoty. Świętowanie jest skromne z powodu pandemii koronawirusa, ale modlitwa zanoszona przez tu obecnych i tych, którzy duchowo łączą się z nami, jest serdeczna.” Po Mszy świętej odbyło się Zgromadzenie Ogólne Konfraterni św. Jakuba, które prowadził Senior Konfraterni Marek Sokołowski. Protokółował Wicesenior Jerzy Pawlikowski. Przed rozpoczęciem obrad miała miejsce ceremonia wręczenia medali 4 członkom Konfraterni, wyróżnionym – na wniosek Kapituły – przez Protektora Konfraterni ks. bp. gen. bryg. dr. Józefa GUZDKA. Wyróżnieni zostali: – medalem „W służbie Bogu i Ojczyźnie”: Jerzy Kazimierczak, Ryszard Bożek, Jerzy Pawlikowski – medalem „Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki”: Ewa Wasiak.
Senior Konfraterni uhonorował Odznaką „1920”, wydaną przez Narodowe Centrum Kultury z okazji setnej rocznicy Bitwy Warszawskiej, obecnych członków Konfraterni, którzy brali udział w uroczystościach rocznicowych: w Wólce Radzymińskiej 14 sierpnia 2020 r. – Marzena Feliksiak, Tomasz Feliksiak w Ossowie 15 sierpnia 2020 r. Pielgrzymi, którzy przybyli pieszo – Honorowy Senior Konfraterni Jerzy Grzegorz Kazimierczak, Senior Konfraterni Marek Sokołowski, Elżbieta Bartocha, Roman Chlebowski, Adam Jabłonka, Dorota Jasińska, Beata Mizerska, Marek Mikulski, Mirosława Kryszczuk, Beata Sokołowska, Jerzy Wróblewski Pielgrzymi, którzy przyjechali na rowerach – Marzena Feliksiak, Tomasz Feliksiak, Robert Franke, Dariusz Mańk, Robert Mikulski. W Radzyminie 15 sierpnia 2020 r. – Ewa Wasiak, w Radzyminie 16 sierpnia 2020 r. – Anna Przygoda-Golenia. Odznaką „1920” został uhonorowany także asystent kościelny Konfraterni św. Jakuba ks. płk SG dr Zbigniew Kępa.
Na Zgromadzeniu Ogólnym podjęto uchwały: 1 – w sprawie przyjęcia wzoru Orderu Rycerskiego Świętego Jakuba oraz odznaki Konfraterni, 2 – w sprawie nadania Orderu Rycerskiego Świętego Jakuba: Protektorowi Konfraterni ks. bp. gen. bryg. dr. Józefowi GUZDKOWI Honorowemu Seniorowi Konfraterni dr. Jerzemu KAZIMIERCZAKOWI asystentowi kościelnemu Konfraterni ks. płk. prałatowi dr. Zbigniewowi KĘPIE ppłk. w st. spocz. Ryszardowi BOŻKOWI, współzałożycielowi Konfraterni Ewie WASIAK, współzałożycielce Konfraterni i Kronikarzowi Konfraterni 3 – w sprawie nadania godności Członka Honorowego: ks. kan. Ryszardowi HONKISZOWI, proboszczowi Parafii św. Jakuba Apostoła w Więcławicach Starych dr. Franciszkowi MROZOWI, adiunktowi w Zakładzie Turystyki i Badań Regionalnych Instytutu Geografii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, prezesowi Bractwa św. Jakuba w Więcławicach Starych płk. dr. Jackowi MACYSZYNOWI, dyplomowanemu kustoszowi, kierownikowi Muzeum Ordynariatu Polowego 5 – w sprawie nadania Tytułu Honorowego Przyjaciela Pielgrzymów Jakubowych: ks. ppłk. Mariuszowi TOŁWIŃSKIEMU, proboszczowi Katedry Polowej pod wezwaniem NMP Królowej Polski w Warszawie Piotrowi LEŚNOWOLSKIEMU, wójtowi Gminy Jedlnia-Letnisko 6 – w sprawie upoważnienia Kapituły Konfraterni do zdalnego zwoływania posiedzeń i prowadzenia obrad. Senior Konfraterni Marek Sokołowski przedstawił dwie informacje: 1 – o działalności Kapituły Konfraterni w pierwszym półroczu 2020 r. 2 – na temat Roku Compostelańskiego 2021 i działaniach planowanych w związku z tym wydarzeniem. Protokół z obrad Zgromadzenia Ogólnego znajduje się w dokumentach Kapituły Konfraterni. Ks. por. Mateusz Korpak, wikariusz katedry polowej, poinformował zebranych o pielgrzymce drogami św. Jakuba z Warszawy do Wiednia, jaką odbył latem br. Relację z wędrówki przedstawi pielgrzymom Jakubowym na jednym z przyszłych spotkań Konfraterni. Na zakończenie zebrania miał miejsce sympatyczny akcent: Joasi Sowińskiej i Piotrowi Pabjankowi złożyliśmy najserdeczniejsze życzenia „szczęścia, szczęścia i jeszcze raz szczęścia na nowej drodze życia” – oczywiście, pod opieką św. Jakuba. To pierwsze „konfarteryjne” małżeństwo. Na zebraniu były zapewnione bezpieczne warunki uczestnictwa – dystans społeczny między uczestnikami wynosił wymagane 2 m, był udostępniony płyn dezynfekcyjny, uczestnicy spotkania mieli na twarzach maseczki ochronne. Ewa Wasiak Zdjęcia – ks. płk Zbigniew Kępa, Ewa Wasiak
13 września 2020 roku Konfraternia Świętego Apostoła Jakuba Starszego przy Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie, rozpoczęła cykl pielgrzymek weekendowych Z Warszawy do św. Jakuba w Krakowie. Pielgrzymka wiedzie drogami pierwszych pielgrzymów polskich do Santiago de Compostela. Pątniczy szlak prowadzi z katedry polowej Wojska Polskiego w Warszawie do kaplicy św. Jakuba w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie. Członkowie i sympatycy Konfraterni św. Jakuba pielgrzymują w intencji Kościoła i Ojczyzny. Konfratrzy, którzy nie mogą wyruszyć na Drogę Jakubową, uczestniczą w pielgrzymce duchowej i w łączności z pątnikami odmawiają w intencjach pielgrzymkowych modlitwę do św. Jakuba oraz różaniec. Zakończenie pątniczej wędrówki planowane jest w maju 2021 roku tj. w Roku Świętym Compostelańskim, jaki obchodzony jest w tych latach, gdy 25 lipca tj. dzień, w którym Kościół wspomina św. Jakuba, przypada w niedzielę. Rok Święty Jakubowy ustanowił Papież Kalikst II w roku 1126.
Matka Boża Tęskniąca. Obraz w ołtarzy głównym kościoła p.w. świętej Elżbiety w Powsinie
Uczestnictwem we Mszy świętej w kościele św. Elżbiety w Powsinie, konfratrzy rozpoczęli 20 września 2020 roku drugi etap pielgrzymki. Historia świątyni – Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej – sięga XIV wieku. W 1398 roku został poświęcony kościół drewniany ufundowany przez Elżbietę Ciołkową, wdowę po kasztelanie czerskim. W 1410 roku erygowano parafię. Pierwszy kościół uległ zniszczeniu, prawdopodobnie podczas potopu szwedzkiego. Wybudowano drugi, także drewniany. W 1725 roku z fundacji Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej został wybudowany kościół murowany według projektu wybitnego polskiego architekta włoskiego pochodzenia Józefa Fontany. Świątynię rozbudowywano w drugiej połowie XIX wieku i w latach dwudziestych XX, nadając jej obecny kształt. W ołtarzu głównym od przeszło 300 lat znajduje się słynący łaskami i otaczany czcią wiernych obraz Matki Bożej Tęskniącej. Nie jest znany autor dzieła. Obraz namalowany farbą olejną na płótnie nosi cechy XVII-wiecznej szkoły włoskiej. Matka Boża została przedstawiona w niespotykany sposób. Maryja składa ręce na piersi w modlitewnym geście, a twarz zwraca ku górze. Trudno sprecyzować, w jakim okresie życia Maryi przedstawił ją autor. To niedopowiedzenie jest źródłem wielu znaczeń duchowych, domysłów i być może określenia „Matka Boża Tęskniąca”. Przez wiele stuleci historia cudów, uczynionych za sprawą świętego obrazu, przekazywana była ustnie. Świadectwem kultu Matki Bożej Tęskniącej w Powsinie, częściowo zahamowanego w czasie zaborów, są liczne wota umieszczone przy tym obrazie. Podczas II wojny światowej i powstania warszawskiego obraz otoczony był szczególną czcią. Wierzono, że za przyczyną tego wizerunku może przyjść ocalenie i odrodzenie ojczyzny. Uwieńczeniem wielowiekowego kultu wizerunku Matki Bożej Tęskniącej była koronacja obrazu papieskim diademem 28 czerwca 1998 roku. Następną świątynią, którą nawiedzili pielgrzymi Jakubowi, był kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Konstancinie, wybudowany w 1911 roku w stylu neogotyckim według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego, architekta i konserwatora zabytków, pierwszego dziekana Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Parafia została erygowana w 1976 roku. Z Konstancina szlak zaprowadził wędrowców do Baniochy, gdzie odmówili krótką modlitwę w kościele Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju. Parafia w Baniosze została erygowana 20 września 1952 roku przez Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Kościół zbudowano w latach 1960 – 1963. W ołtarzu głównym znajduje się fresk przedstawiający Chrystusa Dobrego Pasterza. W 1965 roku zakończono budowę wieży, a w 1968 kaplica boczna zyskała obraz Matki Bożej Królowej Pokoju pędzla malarza i scenografa Jana Zamoyskiego. Celem wędrowców było Sanktuarium św. Stanisława Papczyńskiego w Górze Kalwarii, mieście założonym przez bpa. Stefana Wierzbowskiego w 1666 roku i nazwanym przezeń Nową Jerozolimą. Biskup był fundatorem kilku kościołów, klasztorów i kaplic. Niektóre budowle zachowały się do dziś, a wśród nich kościół zwany Wieczernikiem i klasztor oo. Marianów, wystawiony za miastem w pobliżu wzgórza znanego jako Kalwaria. W Wieczerniku pochowano założyciela Zgromadzenia Księży Marianów o. Stanisława Papczyńskiego. Urodził się w 1631 roku w Podegrodziu k/Nowego Sącza i został ochrzczony w tamtejszym kościele św. Jakuba. Zmarł w 1690 roku w opinii świętości. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się wkrótce po jego śmierci. Kanonizacja o. Stanisława Papczyńskiego miała miejsce 5 czerwca 2016 roku w Rzymie. Dwudziestosześciokilometrowy szlak drugiego etapu pielgrzymki do Krakowa wiódł przez piękne lasy, niestety, na odcinku liczącym blisko dwadzieścia kilometrów drogami asfaltowymi, wśród hałasu i spalin samochodów. Tylko sześciokilometrowa droga leśna cieszyła pielgrzymów ciszą, śpiewem ptaków i zapachem kończącego się lata. Po zakończeniu drogi, w Sanktuarium Świętego Ojca Stanisława w Górze Kalwarii, odbyło się spotkanie Kapituły Konfraterni. Obecni na spotkaniu członkowie kapituły podjęli uchwałę o zwołaniu w dniu 12 października Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Konfraterni.
Tekst Ewa Wasiak. Źródło: Świętokrzyska Droga św. Jakuba, przewodnik pielgrzyma, praca zbiorowa, Warszawa 2018. Wydawnictwo Konfraterni Świętego Apostoła Jakuba Starszego przy Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Konfraternia Św. Apostoła Jakuba Starszego przy katedrze polowej Wojska Polskiego, 13 września 2020 roku rozpoczęła cykl pielgrzymek weekendowych z Warszawy do Krakowa, po Świętokrzyskiej i Małopolskiej Drodze Świętego Jakuba. Pątniczy szlak wiedzie z katedry polowej Wojska Polskiego do kaplicy św. Jakuba w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie. Zakończenie pielgrzymki planowane jest w maju 2021 roku – jubileuszowym Roku Świętym Compostelańskim, jaki obchodzony jest w tych latach, gdy 25 lipca tj. dzień, w którym Kościół wspomina św. Jakuba, przypada w niedzielę. Rok Święty Jakubowy ustanowił Papież Kalikst II w roku 1126. Konfratrzy, którzy nie mogą wyruszyć na Drogę Jakubową, duchowo uczestniczą w pielgrzymce, polecając Bogu w modlitwie intencje drogi.
Pąć poprzedziła Msza święta w katedrze polowej Wojska Polskiego, której przewodniczył ks. płk Zbigniew Kępa. Koncelebrował ks. płk Mariusz Tołwiński, proboszcz katedry polowej oraz ks. dr Dariusz Konieczny, wicekanclerz biskupiej kurii polowej. Motywem przewodnim homilii ks. Kępy było odpuszczenie winy, miłosierdzie i przebaczenie, o czym traktują wysłuchane czytania liturgiczne . „Jeżeli nie potrafimy przebaczyć bliźniemu – nie jesteśmy zdolni do przyjęcia Bożego przebaczenia. Jeżeli nie jesteśmy w stanie przebaczyć naszym winowajcom, jakże możemy prosić Boga o przebaczenie?” Rozważania te pomogły wiernym lepiej zrozumieć usłyszane Słowo Boże. Po Mszy świętej ks. płk Zbigniew Kępa udzielił konfratrom błogosławieństwa na pielgrzymkę do Krakowa.
Pątnicy Jakubowi wyruszyli sprzed katedry polowej WP. Przy pomniku Powstania Warszawskiego odmówili modlitwę za powstańców, którzy zginęli 81 lat temu. Dalej szli ulicami Starego Miasta, zatrzymując się w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej oraz przy kościołach na Trakcie Królewskim – przy kościele św. Anny, przy kościele Wizytek pod wezwaniem Opieki św. Józefa Oblubieńca Niepokalanej Bogurodzicy Maryi, przy bazylice św. Krzyża. Wędrówka zaprowadziła pielgrzymów do Sanktuarium Matki Bożej Nauczycielki Młodzieży na Siekierkach, gdzie przy pątniczym słupku z tabliczką upamiętniającą ś. p. siostrę Reginę Madej – Janiszek odmówili modlitwę za Zmarłą i zapalili znicz. Chwila zadumy, żalu a nawet tęsknoty za wciąż obecną w naszych sercach siostrą Renią zatrzymała wędrowców przy Jej grobie na Cmentarzu Wilanowskim. Stąd droga wiodła do Świątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie i dalej do kościoła św. Elżbiety – Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej w Powsinie, gdzie pątnicy zakończyli pierwszy etap pielgrzymki z Warszawy do Krakowa. Wędrówka ulicami stolicy przy pięknej słonecznej pogodzie radowała konfratrów zwłaszcza, że pandemia koronawirusa, jaka trwa od wiosny, ograniczyła tradycyjne, comiesięczne spotkania przy katedrze polowej.
Tekst – Ewa Wasiak Zdjęcia – ks. Zbigniew Kępa, Marek Sokołowski
Matka Boska Zwycięska ukoronowana. W Ossowie na cmentarzu poległych żołnierzy z 1920 roku,w 100. rocznicę Bitwy Warszawskiej w dniu Wniebowzięcia NMP odbyły się z udziałem przewodniczącego KEP abp. Stanisława Gądeckiego i ordynariusza diecezji warszawsko-praskiej bp Romualda Kamińskiego, licznego grona kapłanów, przedstawicieli władz państwowych i samorządowych m.in. marszałek Sejmu Elżbiety Witek, wicemarszałek Sejmu Małgorzaty Gosiewskiej, marszałka seniora Antoniego Macierewicza, ministra stanu w kancelarii prezydenta RP Andrzej Dera, wiceministra MON Wojciecha Skurkiewicza i marszałka Adam Struzika oraz licznie przybyłych pielgrzymów. Naszą Konfraternię reprezentowało kilkunastu Konfratrów Jakubowych z seniorem honorowym Jerzym Kazimierczakiem i seniorem Konfraterni Markiem Sokołowskim. Konfratrzy na miejsce uroczystości, przybyli pieszo, a także na rowerach z Kobyłki oraz Radzymina.
W czasie mszy świętej, abp Stanisław Gądecki, w homilii rozważyl 5 wątków tematycznych. Religijny wymiar święta Wniebowzięcia, temat wojny polsko-bolszewickiej, próśb o pomoc kierowanych wtedy do Maryi, wątek historyczny, zwiazany z przebiegiwm Bitwy Warszawskiej oraz wymiar zniszczenia i śmierci, jakie niesie każda wojna.
Przewodniczący Episkopatu podkreślił odwagę i poświęcenie polskich dowódców i żołnierzy oraz wymiar wielkiej mobilizacji duchowej, jaka nastąpiła w lipcu 1920 roku, w polskim społeczeństwie.
Mówił: „Nigdy wcześniej Kościół katolicki nie wykazał się tak wielkim zaangażowaniem jak wtedy. W uroczystość Przemieniania Pańskiego – dnia 6 sierpnia – rozpoczęto wielką nowennę za ojczyznę, która to nowenna miała zakończyć się dnia 15 sierpnia, w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Przypomniał, że poza planami generałów obu walczących stron – działy się również do dziś niewyjaśnione rzeczy, jakie miały miejsce około 15 sierpnia 1920 roku: uderzenie na Wólkę Radzymińską i atak na Ciechanów.
Cytując pamiętniki kard. Aleksandra Kakowskiego powiedział: „Bolszewicy wzięci do niewoli opowiadali znowu, że widzieli księdza w komży i z krzyżem w ręku, a nad nim Matkę Boską. Jakżeż mogli strzelać do Matki Boskiej, która szła przeciwko nim. Ten moment kulminacyjny w bitwie pod Warszawą nazwano tego dnia Cudem nad Wisłą. Tak oto – w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – pod Ossowem wojska bolszewickie zostały odparte – podkreślił abp Gądecki.
Na zakończenie metropolita poznański, odniósł się do szaleństwa każdej wojny. Przywołując slowa papieża Franciszka. Mówił: „Niebezpieczeństwo wojny może zostać wyeliminowane pod warunkiem, że najpierw zostanie ustanowiony pokój we własnym sumieniu każdego obywatela, aby tym skuteczniej mówić o pokoju wewnętrznym i zewnętrznym w polityce państwowej”.
Na koniec zaapelował o modlitwę za wszystkich poległych w wojnie sprzed 100 lat, którzy spoczywają w tej „zlanej ich krwią ziemi”. Dziękujemy im wszystkim za ocalenie naszej ojczyzny. Za ocalenie Europy. Niech ich umiłowanie wolności i ojczystej ziemi wzbudzi w naszych sercach pragnienie pokoju – powiedział przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski.
Zachecił przy tym, aby prosić Boga o to, aby w nas dojrzewały uczucia przebaczenia i braterstwa, zgodnie z nakazem Zbawiciela: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają” (Łk 6,27-28). Niech każdy z nas dostrzega w drugim człowieku brata, którego należy przyjąć i miłować po to, by wspólnie budować lepszy świat – zakończył.
Podczas Mszy św. miał miejsce podniosły moment koronacji wizerunku Matki Bożej Zwycięskiej, z Dzieciątkiem Jezus.
Z kolei Starosta Wołomiński podziękował w imieniu organizatorów. Po uroczystości na terenie Cmentarza Poległych w Bitwie Warszawskiej 1920 r. odbył się apel poległych, wraz ze złożeniem wiazanek kwiatów na cmentarzu żołnierzy 1920 roku. Religijno-patriotyczne świętowanie, zakończył piknik militarno-historyczny.
W pielgrzymowaniu Konfraterni do Ossowa, w związku z obchodami 100-lecia Bitwy Warszawskiej uczestniczyli pieszo: Marek Mikulski z Radzymina. Z Kobyłki, gdzie na cmentarzu zapalili znicze i odmówili modlitwę za poległych: Jerzy Kazimierczak, Marek Sokołowski, Beata Sokołowska, Elżbieta Bartocha, Adam Jabłonka, Dorota Jasińska. Marek Mikulski pielgrzymowała z Radzymina. Mirosława Kryszczuk. Na rowerach: Małgorzata Feliksiak, Tomasz Feliksiak, Robert Franke, Dariusz Mańk i Robert Mikulski. Ewa Wasiak wzięła udział w uroczystościach w Radzyminie, zaś kapelan Konfraterni ks. płk Zbigniew Kępa koncelebrował Mszę świętą i wygłosił homilię, w kościele Świętego Krzyża w Warszawie.
Radzymin – Cmentarz Żołnierzy Poległych w 1920 roku
Wojna polsko-bolszewicka w latach 1919 – 1921 była wojną o cywilizację Europy, którą ukształtowała filozofia grecka, prawo rzymskie i wartości chrześcijańskie, obce ideologii marksistowskiej. Pojęcie Bitwy Warszawskiej obejmuje działania wojenne prowadzone od 12 do 25 sierpnia 1920 roku na obszarze od Włodawy na południu po Działdowo na północy. Był to nie tylko bój o stolicę na przedpolu Warszawy, ale także walki 5 armii gen. Władysława Sikorskiego nad Wkrą i kontrofensywa znad Wieprza poprowadzona osobiście przez Marszałka Józefa Piłsudskiego. Bitwa Warszawska, której stulecie było uroczyście świętowane w całej Polsce i we wszystkich, nawet odległych krajach, w których mieszkają Polacy, została uznana za osiemnastą wśród dwudziestu bitew, które zadecydowały o losach świata. Jest nawet opinia, że „Bitwę Warszawską uznawać można za najważniejszą w dziejach, bo nigdy wcześniej ani nigdy później jeden naród w jednej bitwie nie ocalił całego kontynentu przed tak śmiertelnym zagrożeniem, jakim była inwazja, która po trupie Polski zalać miała całą Europę i zatrzymać się dopiero w Lizbonie.”[1]
100 lat temu Polacy odnieśli wielkie zwycięstwo, nie tylko militarne. Obronili zaledwie dwa lata wcześniej odzyskaną niepodległość, powstrzymali ofensywę Armii Czerwonej i zapobiegli rozprzestrzenieniu się rewolucji komunistycznej na Zachód. Rosjanie zdawali sobie sprawę ze znaczenia poniesionej klęski. Gen. Michaił Tuchaczewski, dowodzący armią nacierającą na Warszawę, mówił: „Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że gdybyśmy wyrwali z rąk burżuazji polskiej jej burżuazyjną armię szlachecką, wówczas rewolucja klasy robotniczej w Polsce stałaby się faktem dokonanym. A pożar ten nie dałby się ograniczyć ścianami polskimi. Jak wzburzony potok rozlałby się po całej Europie Zachodniej”. Lenin uzupełnił tę opinię: „Wszystko tam w Europie było gotowe do wzięcia, lecz Piłsudski i jego Polacy spowodowali gigantyczną, nieprawdopodobną klęskę rewolucji światowej.”[2]
Przełomowe bitwy w historii świata Umowna lista bitew, które zaważyły na losach ludzkości
Bitwa pod Maratonem 12 września 490 r. przed Chrystusem – zatrzymała inwazję Persów na Grecję.
Bitwa pod Syrakuzami w 413 r. przed Chrystusem – zakończyła dwuletnie oblężenie przez Ateńczyków greckiej kolonii na Sycylii; klęska Aten zmieniła układ sił w świecie greckim – zapoczątkowała hegemonię Sparty; jednocześnie wzmocniła Rzym w wojnach z Kartaginą.
Bitwa pod Gaugamelą (lub: pod Arbelą) 27 września (lub 1 października) 331 r. przed Chrystusem – klęska armii perskiej pod wodzą króla Dariusza III pozwoliła Aleksandrowi Macedońskiemu opanować Mezopotamię i otworzyła mu drogę na wschód, do Indii, których nie zdobył.
Bitwa nad rzeką Metaurus w czerwcu 207 r. przed Chrystusem – zapoczątkowała hegemonię Rzymian na Morzu Śródziemnym.
Bitwa w Lesie Teutoburskim we wrześniu 9 r. po Chrystusie – zatrzymała ekspansję Rzymu w Germanii; otoczona legendą, miała istotny wpływ na kształtowanie nacjonalizmu niemieckiego w XIX w.
Bitwa pod Châlons (lub: na Polach Katalaunijskich) 20 czerwca 451 r. – zatrzymała ekspansję Hunów na Rzym.
Bitwa pod Poitiers (lub: pod Tours) 25 października 732 r. – zatrzymała podbój Europy przez Arabów.
Bitwa pod Hastings 14 października 1066 r. – zapoczątkowała zwycięską inwazję Normanów na Anglię.
Bitwa pod Orleanem 18 maja 1429 r. – zakończyła wojnę stuletnią między Anglią i Francją.
Klęska Wielkiej Armady 29 lipca 1588 r. – zakończyła rywalizację pomiędzy Hiszpanią i Anglią o panowanie na morzach; zapoczątkowała budowę Imperium Brytyjskiego
Bitwa pod Blenheim 13 sierpnia 1704 r. – zakończyła hegemonię Francji w Europie Zachodniej; umocniła pozycję Anglii i Austrii.
Bitwa pod Połtawą 8 lipca 1709 r. – złamała przewagę Szwecji w wojnie północnej; umożliwiła Rosji przejęcie inicjatywy strategicznej.
Bitwa pod Saratogą 17 września – 8 października 1777 r. – utorowała koloniom brytyjskim w Ameryce płn. drogę do utworzenia USA.
Bitwa pod Valmy 17 września 1792 r. – obroniła Rewolucję Francuską przed interwencją Austrii i Prus.
Bitwa pod Waterloo 18 czerwca 1815 r. – ostatnia bitwa Napoleona Bonaparte zakończona klęską armii francuskiej; zdecydowała o losach Europy na następne sto lat.
Bitwa pod Sedanem 1 września 1870 r. – zapoczątkowała proces jednoczenia państw niemieckich, zakończony proklamacją II Rzeszy.
Bitwa nad Marną 5 – 9 września 1918 r. – zatrzymała ofensywę niemiecką na Zachód w I wojnie światowej; znana jako „Cud nad Marną”.
Bitwa Warszawska 12 – 25 sierpnia 1920 r. – zatrzymała ekspansję Rosji na Polskę; uchroniła Europę Zachodnią przed rewolucją komunistyczną; znana jako „Cud nad Wisłą”.
Bitwa o Midway 4 – 7 czerwca 1942 – była punktem zwrotnym w wojnie na Pacyfiku; pokonanie Japończyków umożliwiło Amerykanom przejęcie inicjatywy w działaniach militarnych podczas II wojny światowej na Dalekim Wschodzie.
Bitwa pod Stalingradem 23 sierpnia 1942 r. – 2 lutego 1943 r. – odwróciła losy II wojny światowej zatrzymując ekspansję niemiecką na Związek Radziecki, który przejął inicjatywę na froncie wschodnim.
Z okazji 100 rocznicy Bitwy Warszawskiej Narodowe Centrum Kultury wydało okolicznościową odznakę, która ma upamiętniać osiemnastą przełomową bitwę w dziejach świata i przypominać Polakom o jej znaczeniu dla Polski i Europy.
[1] Maciej Pawlicki, Bitwa Warszawska wciąż trwa [w:] SIECI Nr 32 (401), 3-9 sierpnia 2020 [2] https://ekai.pl/dokumenty/homilia-przewodniczacego-episkopatu-na-100-lecie-bitwy-warszawskiej/
Na dzień 8 czerwca 2020 roku zostało zwołane Zgromadzenie Ogólne Konfraterni św. Apostoła Jakuba Starszego przy Katedrze Polowej Wojska Polskiego. Przed zebraniem konfratrzy spotkali się w Kaplicy Pamięci, gdzie 19 czerwca 2017 roku została odsłonięta tablica upamiętniająca francuską nauczycielkę Rosę Bailly, poetkę, polonofilkę i opiekunkę polskich żołnierzy – tułaczy we Francji w czasie II wojny światowej. W drugą rocznicę odsłonięcia tablicy, członkowie Konfraterni św. Jakuba złożyli kwiaty przed płytą przypominającą „Francuzkę o polskim sercu” i Francuzów – Przyjaciół Polski.
Mszę świętą celebrował ks. płk Zbigniew Kępa w koncelebrze z ks. Janem Dohnalikiem, kancelerzem kurii Ordynariatu Polowego oraz ks. por. Danielem Piejko. W homilii główny celebrans mówił: „Podczas liturgii słowa słyszeliśmy refren psalmu, który brzmi: Naszą pomocą jest Zbawiciel świata. Te słowa dają nam nadzieję i otuchę. Czas pandemii, która wciąż trwa, napełnił nas obawą i lękiem. To naturalna reakcja wobec niebezpieczeństwa, które zagraża nam i naszym bliskim. Jednak życie rodzinne, praca zawodowa, problemy zdrowotne, sprawy niezbędne do załatwienia zmusiły nas do wyjścia z naszych domów, które przez pewien czas były dla nas szczególnym azylem bezpieczeństwa. Dziś konieczność przeprowadzenia Zgromadzenia Ogólnego Konfraterni św. Jakuba zgromadziła nas w tej katedrze. Na realizację oczekuje jeszcze wiele spraw, które podejmuje Konfraternia, zachowując rygory sanitarne zalecane przez Ministra Zdrowia.
Spotkanie władz statutowych Konfraterni Św. Jakuba w katedrze polowej WP w dniu 11 maja 2020 roku rozpoczęła Msza święta koncelebrowana pod przewodnictwem ks. płk. Zbigniewa Kępy.
Główny Celebrans wygłosił kazanie nawiązujące do mszalnych czytań biblijnych tego dnia i ciężkiej sytuacji, w jakiej znaleźli się mieszkańcy blisko 200 państw, z powodu pandemii koronawirusa. „Za nami kilka trudnych tygodni, podczas których społeczność wiernych nie miała możliwości uczestnictwa we Mszach świętych, we wspólnych modlitwach. Nie były także możliwe spotkania pobożnych zgromadzeń wiernych, w tym Konfraterni św. Jakuba. Wszyscy uczymy się teraz, jak żyć i działać w czasie epidemii. Czytaj dalej Spotkanie Konfraterni św. Jakuba 11.05.2020
Współtworzymy Konfraternię Świętego Apostoła Jakuba Starszego, by we wspólnocie ducha i serca szerzyć kult św. Jakuba poprzez uczestnictwo w Eucharystii, modlitwę, pielgrzymowanie Drogami Jakubowymi w kraju i po za jego granicami, wzbogacanie wiedzy o historii i tradycji Jakubowego ruchu pątniczego. /Reguła Duchowa Konfraterni Św. Jakuba, Rozdz. I – O celach i zasadach/
Kochani!
W minionych tygodniach, wiele się wydarzyło i odmieniło. Z powodu pandemii koronowirusa, która ogarnęła cały świat, nasze życie zostało podporządkowane zasadom kwarantanny, dla bezpieczeństwa własnego i innych osób. Pewnie przyjdzie jeszcze czas na refleksję, na odkrycie znaczenia tego okresu życia „ukrytego”, dla każdego z nas osobiście jak i dla całej naszej Konfraterni. Dzisiaj chcę Wam przekazać tylko jedno spostrzeżenie. Uwolnieni od nadmiaru aktywności, budowaliśmy w sobie cnoty powściągliwości i umartwienia. Apostoł Paweł więziony napisał wiele listów. Zachęcał Efezjan, jako „więzień w Panu”, do postępowania w sposób godny powołania, do jakiego zostali wezwani: z całą skromnością, i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich z miłością. Do utrzymywania jedności ducha węzłem pokoju.” (Por. Ef. 4,1-2). Ufam, że w tym doświadczeniu, budowaliśmy naszą wspólnotę w możliwy dla każdego sposób. Modlitwą – będąc w łączności duchowej. Ufajmy, że teraz zbliża się już czas naszego wspólnego uczestnictwa w Eucharystii. Zapowiedzi możliwości powrotu na szlaki turystyczne, są sygnałem, że po roztropnym rozważeniu i zastosowaniu nowych zasad, będzie możliwy nasz pątniczy powrót na Drogi Świętego Jakuba. W tym celu na 11 maja, o ile nie zajdą nieprzewidziane przeszkody, planowane jest spotkanie Kapituły Konfraterni. Pozwoliłoby to także na przygotowanie decyzji, w zakresie zwołania w czerwcu Zgromadzenia Ogólnego Członków Konfraterni. Te nasze plany powierzajmy Panu Jezusowi, którego Serce jest dobroci i miłości pełne.
Najdrożsi!
Zmartwychwstanie Pańskie napełniło nasze serca radością. Jako chrześcijanie wezwani jesteśmy, aby życie prowadzić w stylu paschalnym, czyli w osobowym spotkaniu z Bogiem i w braterskiej wspólnocie, na trynitarny sposób. Dziękujmy Bogu Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu za dar życia i miłości, za dar powołania do wspólnoty Apostolskiego Kościoła. Za wszystkie dary duchowe i doczesne, szczególnie za dar powołania do głoszenia Ewangelii, poprzez znak naszego pielgrzymowania. Polecamy się opiece Matki Bożej, Królowej Polski i wstawiennictwu świętych: Świętego Wojciecha, Świętego Jerzego, Świętego Marka, Świętego Jana Pawła II, a także Sługi Bożego ks. Stefana kardynała Wyszyńskiego. Prymas Tysiąclecia zachęca nas do radości, poprzez zapisane pasterskie słowa: „Prowadźcie dalej wasze życie, przenikając radością chrześcijańską wasze myśli, uczucia i pragnienia. Wprowadźcie radość do waszej rodziny. Uśmiechajcie się…”.
Z serdecznymi pozdrowieniami – Brat Marek, Senior Konfraterni Świętego Apostoła Jakuba Starszego
Alleluja! Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha. Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Drodzy Członkowie i Przyjaciele Konfraterni św. Jakuba przy Katedrze Polowej!
Przed nami Święta Wielkanocne, do których przygotowujemy się w wyjątkowych okolicznościach. Wszyscy z pokorą przeżywamy trudny okres zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i społecznym. Niech cnota nadziei, fundamentem której jest łaska Boża, będzie w tych dniach prawdziwie urzeczywistniana przez człowieka-pielgrzyma. Niech nas prowadzi ku nadprzyrodzonej szczęśliwości w Bogu. Zmartwychwstały Pan nazywa swych uczniów braćmi. Przez swoje chwalebne Zmartwychwstanie Chrystus, stał się według określenia Świętego Pawła „duchem ożywiającym” (1Kor 15,45) Pośród przeciwności tego świata, bądźmy ludźmi nadziei i radości. Bo tam jest świętowanie, gdzie jest miłość, więc tej miłości życzymy jak najwięcej. Miłości w nas i w naszych rodzinach, a także w naszej jakubowej wspólnocie i w każdej wspólnocie, którą współtworzymy. Pośród trudności życia, niech stała będzie nasza wierność Bogu w Trójcy Jedynemu. Paschalna radość jest darem Ducha Świętego. Niech pokrzepia nasze serca. „A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją” /Ne 8,10/. Dzisiaj na wiele pytań nie mamy odpowiedzi, nie wiemy jak długo potrwa ten stan szczególnego doświadczenia. Zamknęły się liczne drogi, którymi dotychczas chodziliśmy. Jedno starajmy się czynić, nie mogąc pełnić swojej woli, wypełniajmy wolę Boga, która objawia się nam w okolicznościach życia. Próbie poddane są nasze więzy z innymi, nasze plany i zamiary, oczekiwania i dążenia. Niech Bóg je oczyszcza i uświęca, niech ma nas w swojej pieczy. Nic nie dzieje się bez woli Bożej. Niech Zmartwychwstały Pan, pośród przeciwności świata, napełnia nasze serca pokojem. Zaufajmy Panu: „Wiemy, że z tymi, którzy Boga miłują, wszystko współdziała dla dobra” /Rz 8,28/.
Drogie Siostry i Drodzy Bracia! Z ufnością życzymy Blasku Chrystusa Zmartwychwstałego, opieki Maryi, wstawiennictwa Świętego Apostoła Jakuba. Łączmy się w modlitwie za Kościół i Polskę, za Ordynariat Polowy, Biskupa Protektora i księdza Kapelana oraz za naszą Konfraternię.
