Santiago de Compostela – najważniejszy jest cel, taki był temat spotkania Konfraterni św. Jakuba, 13 lutego br. Poprzedziło je zebranie Kapituły naszego stowarzyszenia, a następnie Msza święta, której przewodniczył ks. płk SG dr Zbigniew Kępa, W Liturgii czynnie uczestniczyli członkowie Konfraterni św. Jakuba. Brat Szczepan Grzesiuk przeczytał o zabójstwie Abla przez Kaina (Rdz 4, 1-15), brat Marek Sokołowski – modlitwę powszechną, w której wierni polecali Bogu papieża Franciszka, bp. Wiesława Lechowicza, członków Konfraterni, żołnierzy walczących w toczącej się wojnie na Ukrainie, zmarłych spośród konfratrów i parafian.
W kazaniu ks. Zbigniew Kępa, kapelan Konfraterni, odniósł się do Reguły Duchowej Konfraterni św. Apostoła Jakuba Starszego przy Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. Rozdział IV, O cnotach pielgrzyma Jakubowego, p. 11: „Stanowczo potępiajmy grzech tak we wspólnocie Jakubowej, jak i wokół nas, ale okazujmy miłosierdzie grzesznikom, którzy okazują żal i skruchę, pamiętając, że tylko Bóg w pełni zna człowieka
i motywy jego działania”.
Ksiądz mówił: Dobrą ilustracją tego zapisu Reguły jest odczytany fragment z Księgi Rodzaju o Kainie i Ablu, ukazuje bowiem źródło grzechu, jakim jest zawiść, która doprowadziła do bratobójstwa. Bóg jednak okazał Kainowi miłosierdzie – nie pozbawił go życia, lecz ukarał bardzo dotkliwie w inny sposób: „Gdy rolę tę będziesz uprawiał, nie da ci już ona więcej plonu. Tułaczem i zbiegiem będziesz na ziemi”. Znamienne jest napomnienie, jakiego Bóg udzielił Kainowi: „Jeżeli nie będziesz dobrze postępował, grzech leży u wrót i czyha na ciebie, a przecież ty masz nad nim panować”. Jeżeli byśmy gdzieś szukali argumentu przeciwko karze śmierci – to chyba od tego tekstu należałby rozpocząć dyskusję teologiczną.
Nie odbiegniemy pewnie daleko od wymowy tego tekstu, kiedy powiemy, że pokusa „leży u wrót” i czyha na nas. Jesteśmy narażeni na różne pokusy, ale wbrew pozorom pokusa może przyczynić się nie do upadku, lecz do wzrostu duchowego. Jeżeli walczymy z pokusą – to doskonalimy się w dobrem, wyrabiamy w sobie męstwo. Pokusy nie należy się lękać, nad pokusą należy panować. Lękać się należy upadku moralnego. Kain nie zapanował nad pokusą. To pokusa zazdrości opanowała jego serce i dlatego dopuścił się zabójstwa swojego brata. Zazdrość prowadzi do grzechu.
Jaka wskazówka dla nas, dla Konfraterni św. Jakuba, płynie z historii Kaina i Abla? Taka, że jako wspólnota nie uchronimy się od pokusy i od słabości, lecz gdy zaistnieje grzech we wspólnocie – a grzech grzechowi nie jest równy – zachowajmy zdrowy osąd moralny i właściwą reakcję na zło. W zależności od natury grzechu, niech to będzie łagodne upomnienie, albo – jeżeli sprawa okaże się poważna – surowe skarcenie. Dajmy do zrozumienia, że jakieś zachowania, słowa, gesty ranią nas. W przypadkach zaś poważnych naruszeń moralnych sprawę, która stała się publiczną, należy dać pod osąd wspólnoty.
Pamiętamy o tym, aby gdy uwidoczni się nasza słabość, nie trwać w niej, ale okazać żal i skruchę. Umiejmy też zobaczyć żal i skruchę naszej siostry czy naszego brata. Ważne jest to, aby powstawać ze słabości i grzechu, by podejmować walkę, nie zaś trwać w grzesznym stanie. Myślę, że przykłady tego możemy znaleźć w Konfraterni, ale takie fakty i szczegóły powinny pozostać tylko w tej wspólnocie.
Święty Jakub, Syn Gromu, uczy nas, jak nie być gwałtownym w swoich osądach; jak okazywać miarę chrześcijańskiego miłosierdzia. A święty Paweł Apostoł dodaje: „Jedni drugich ciężary noście, a tak wypełnicie prawo Chrystusa” (Ga 6,2).
Odmawiajmy codziennie modlitwę do św. Jakuba, którą przyjmujemy jako modlitwę Konfraterni:
Święty Jakubie, niestrudzony pielgrzymie, módl się za nami,
abyśmy we wszystkich okolicznościach życia pamiętali,
że jesteśmy jedynie pielgrzymami w drodze do Domu Ojca. Amen.
Po zakończeniu Eucharystii miało miejsce spotkanie z Szymonem Pilarzem, historykiem, wielokrotnym pielgrzymem do Santiago de Compostela, autorem przewodników „Camino de Santiago” i „Camino Portugués”, które Wydawnictwo WAM uznało za „najdokładniejsze i najbardziej kompletne polskie przewodniki” po tych drogach św. Jakuba. Na spotkaniu z pielgrzymami Jakubowymi Sz. Pilarz mówił o swoich doświadczeniach z pielgrzymowania do Santiago de Compostela w latach 2007 – 2021. Przed każdą pielgrzymką stawiał sobie inny cel np. sprawdzić się jako piechur, jako pilot turystyczny; pokutować, prosić, dziękować. Napisać, czy uzupełnić przewodniki; nauczyć się celu dziękczynnego pielgrzymowania i wiele innych mających udowodnić, że w pielgrzymowaniu Jakubowym nie „Droga” jest najważniejsza lecz „Cel”. Wokół tego zagadnienia wywiązała się ożywiona dyskusja, w której głos zabrali mim: Roman Chlebowski, Elżbieta Bartocha, Tadeusz Strumiłło, Beata Mizerska i ks. płk. Zbigniew Kępa. Zanegowano wyrażone przez prelegenta przekonanie, że w opinii pielgrzymów do Santiago de Compostela najważniejsza jest „Droga”. Członkowie Konfraterni, z których wielu odbyło nie jedną pielgrzymkę do Santiago, nie przyjęli, że jest to opinia całego środowiska pątniczego. Pan Szymon Pilarz zaprezentował wiele zdjęć ze swoich pielgrzymek, pokazując ich wielowymiarowość, co pielgrzymom Jakubowym z Konfraterni przypomniało „ich” liczne „Drogi”.
Na zakończenie Senior Marek Sokołowski, podziękował za świadectwo pielgrzymowania Szymonowi Pilarzowi, przekazując Krzyż Zakonu Santiago i Album o Katedrze Polowej Wojska Polskiego.
Tekst – Ewa Wasiak, msk
Zdjęcia – ks. płk SG Zbigniew Kępa, Beata Sokołowska, Marek Sokołowski