28 października br. miało miejsce nietypowe spotkanie członków Konfraterni św. Apostoła Jakuba Starszego – konfratrzy spotkali się
w warszawskiej Hali Gwardii, gdzie od 27 do 30 października br. odbywa się drugi festiwal „Dni Hiszpanii Tapas & Fiesta”, którego celem są spotkania biznesowe, prezentacja regionów turystycznych i najpiękniejszych miast Hiszpanii, warsztaty kulinarne będące okazją do poznania tradycyjnych potraw hiszpańskich, a także panel tematyczny „Camino de Santiago” – jeden z najstarszych szlaków pielgrzymkowych chrześcijaństwa. I właśnie w tym spotkaniu uczestniczyli konfratrzy, z których wielu pielgrzymowało do grobu św. Jakuba. Spotkanie prowadził ks. dr hab. Piotr Roszak, kapłan diecezji toruńskiej, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Uniwersytetu Navarry w Pampelunie, współtwórca Pracowni Szlaku św. Jakuba przy Wydziale Teologicznym UMK, pielgrzym Jakubowy. Wystąpiła także Berenika Seryczyńska, wielokrotna pątniczka po Camino de Santiago i Senior Konfraterni św. Jakuba Marek Sokołowski.
Motywem przewodnim wystąpień było pytanie – a zarazem odpowiedź – „Dlaczego warto…”. I tak:
Ks. Piotr Roszak mówił, dlaczego warto pielgrzymować. Berenika Seryczyńska obrazowo wyjaśniła, dlaczego warto dobrze spakować się na pielgrzymkę. Marek Sokołowski mówił, dlaczego warto pielgrzymować polskimi drogami św. Jakuba.
Ks. Piotr Roszak przedstawił pielgrzymkę jako drogę nie tylko do celu, którym dla pielgrzymów Jakubowych jest grób apostoła w Santiago de Compostela, ale także – a może przede wszystkim – jako drogę do Boga. Na Camino chodzi o to – mówił – aby przedstawić Jezusowi to, co spotkało pielgrzyma w drodze, jak Słowo go zmieniło. Pielgrzymka to także droga do samego siebie. Pątnik wychodząc z własnego domu, niejako wyłącza się z codzienności, odchodzi od dotychczasowego życia, ale jednocześnie pielgrzymi łączą się w grupy, nawiązują więź między sobą, tworząc wspólnotę o jasno zdefiniowanych celach. Na Camino wielu pątników doznaje swego rodzaju „oświecenia” – zauważają, że stało się coś ważnego, czego nie doświadczyli wcześniej. Niejeden właściwie zrozumiał trudne problemy swojego życia. To „olśnienie” nie raz pomogło pielgrzymowi inaczej spojrzeć na trudną przeszłość i dało nadzieję na lepszą przyszłość. I to jest odpowiedź na pytanie: „Dlaczego warto pielgrzymować”.
Berenika Seryczyńska skupiła się na praktycznej stronie pielgrzymki do Santiago de Compostela, co nie pozostaje bez wpływu na korzyści duchowe, jakie pielgrzym odnosi wędrując szlakiem Jakubowym. Właściwy plecak, dobre buty, odpowiednie ubranie, a przede wszystkim odpowiednia ilość niesionego na plecach bagażu, zapewniają coś, co można nazwać komfortem pielgrzymowania. Gdy stopy bez bólu niosą pątnika, dostrzega on innych wędrowców, a oni widzą jego – tworzy się między nimi więź, tak potrzebna w trudach pielgrzymowania. Dlatego warto dobrze spakować się na pielgrzymkę.
Marek Sokołowski mówił o drogach św. Jakuba w Polsce, których jest ponad dwadzieścia, a ich łączna długość przekracza siedem tysięcy kilometrów. Najczęściej uczęszczane drogi Jakubowe to: Via Regia, Pomorska, Małopolska, Cudu nad Wisłą, Camino Polacco, Świętokrzyska. Pielgrzymując polskimi drogami św. Jakuba poznajemy piękno ojczystego kraju i zbliżamy się do Santiago de Compostela, bo wszystkie szlaki Jakubowe tam właśnie prowadzą. Dlatego warto pielgrzymować polskimi drogami św. Jakuba. Senior mówił także o pielgrzymowaniu po hiszpańskich i portugalskich drogach Jakubowych, którymi corocznie wędrują członkowie warszawskiej Konfraterni św. Jakuba. Na zakończenie swojej wypowiedzi przedstawił zebranym historię naszego stowarzyszenia.
Senior Konfraterni Marek Sokołowski wręczył ks. Piotrowi Roszakowi wyróżnienie w postaci Tytułu Honorowego „Przyjaciel Pielgrzymów Jakubowych”, udokumentowane stosownym dyplomem goraz reprodukcję wizerunku św. Jakuba we Wniebowzięciu Matki Bożej na poliptyku [1] w kościele św. Zygmunta w Szydłowcu.
Senior Honorowy Konfraterni św. Jakuba Jerzy G. Kazimierczak przygotował stoisko książkowe, przy którym można było nabyć przewodniki po polskich drogach św. Jakuba, mapy oraz najnowszą publikację ks. Piotra Roszaka zatytułowaną „Compostela wzywa nas. O św. Jakubie Starszym
i pielgrzymowaniu po Camino de Santiago”. Książka cieszyła się dużym zainteresowaniem.
Organizatorzy spotkania przygotowali dla swoich gości poczęstunek w postaci paelli i sangrii. Paella to tradycyjna potrawa hiszpańska, której podstawą jest ryż z dodatkiem szafranu i – w zależności od odmiany – kawałków mięsa królika, drobiu, różnych warzyw lub owoców morza. Paella jest podsmażana na metalowej patelni z dwoma uchwytami. Nazwa potrawy pochodzi od łacińskiego słowa patella, oznaczającego metalowe naczynie, które służyło Rzymianom do składania darów ofiarnych bogom. Sangría – tradycyjny napój hiszpański produkowany z wina z dodatkiem owoców, soków owocowych, lodu – znany jest zarówno turystom, jak i pielgrzymom. Nazwa napoju – z hiszpańskiego oznaczająca: krwawienie – nawiązuje do głębokiej czerwieni jego koloru.
W spotkaniu uczestniczyło 16 członków Konfraterni św. Jakuba: Alicja Czańka, Zofia Gołacka, Jerzy G. Kazimierczak, Beata Mizerska, Bożenna Peda, Edward Peda, Teresa Przybył, Anna Przygoda-Golenia, Aldona Sas, Beata Sokołowska, Marek Sokołowski, Agata Szarko, Piotr Szarko, Ewa Wasiak, Jerzy Wróblewski, Dorota Zaleska oraz kilka osób spoza Konfraterni, które wykazywały zainteresowanie naszym stowarzyszeniem, nabywając przewodniki po polskich drogach św. Jakuba, wydane przez Konfraternię i pytając o naszą działalność.
Tekst – Ewa Wasiak
Zdjęcia – Beata i Marek Sokołowscy, Ewa Wasia
[1] Poliptyk – typ nastawy ołtarzowej charakterystyczny dla późnego gotyku. Nastawa w formie poliptyku to złożona struktura, malowana lub rzeźbiona, skomponowana na kilku płaszczyznach, wiążąca wiele elementów w harmonijną całość wg określonej koncepcji artystycznej i wspólnego programu ikonograficznego. (Wikipedia)