Motyw Metaindios odnosi się do przedstawień św. Jakuba jako tego, który nie tylko walczy w obronie wiary chrześcijańskiej, ale również aktywnie uczestniczy w procesie nawracania ludności tubylczej na chrześcijaństwo. Wizerunek św. Jakuba ukazany w konwencji Metamoros (Matamoros) i Metaindios, przedstawia go jako jeźdźca na pędzącym koniu, triumfującego nad przeciwnikami. W malarskiej interpretacji w kościele w Jakubowie – Święty przybywa do Indii, bo tak nazywano Amerykę, po odkryciu jej przez Kolumba – by umocnić miejscowych chrześcijan w wierze i dodać im otuchy. Święty symbolizuje zwycięstwo i boską interwencję.
Postać św. Jakuba jako Metamoros tradycyjnie kojarzona jest z obrońcą chrześcijan, który wspiera ich w walce duchowej, podczas gdy motyw Metaindios podkreśla jego rolę w nawracaniu i ochronie ludności tubylczej. Do tradycji zaczerpniętej z motywu Metamoros choć jak się okazuje i Metaindios odwołuje się symbolika Konfraterni św. Jakuba.
W ikonografii zwłaszcza w Ameryce Łacińskiej oraz na obszarach misyjnych, św. Jakub ukazywany był bowiem jako opiekun i przewodnik nowo nawróconych Indian, symbolizując duchowe zwycięstwo nad pogaństwem oraz ochronę chrześcijan przed zagrożeniami duchowymi. W ten sposób postać świętego staje się nie tylko wojownikiem, lecz także patronem przemiany kulturowej i religijnej, podkreślając ideę integracji i opieki nad społecznościami lokalnymi.
XVIII malowidło sufitowe autorstwa Johana Hoffmana w sanktuarium św. Jakuba w Jakubowie, na którym widniej napis w języku germańskim, przedstawiające Świętego Jakuba na pędzącym koniu dla umocnienia zwycięstwa chrześcijan, skłonił założycieli Konfraterni do przyjęcia tej symboliki jako logo Konfraterni. Święty Jakub, wspomożyciel chrześcijan niech i nas umacnia w wierze i chroni przed zagrożeniami duchowymi. Dzielny Patronie wszystkich twych czcicieli, módl się za nami.
Foto i tekst msk
