13 marca 2025 roku, po niespełna 65 latach życia zasnął w Panu, nasz brat Tomasz Felisiak. Śp. Tomasz wolę przystąpienia do Konfraterni wyraził w deklaracji z dnia 16 października 2016 roku. Ceremonia jego przyjęcia odbyła się w katedrze polowej 12 marca 2017 roku. Uroczystości pogrzebowe śp. brata Tomasza jak poinformowała nas najbliższa rodzina, odbędą się w czwartek 20 marca 2025 roku. Rozpocznie je o 8.30 czuwanie i modlitwa w kaplicy zakładu pogrzebowego „Olimp” przy ulicy św. Wincentego 80A. Następnie o 9.50 będzie celebrowana Msza święta, w kościele murowanym na cmentarzu bródnowskim. Łączymy się w chrześcijańskiej solidarności z pogrążoną w żalu żoną Marzeną i Rodziną śp. Tomasza oraz wszystkimi osobami, których ta śmierć dotknęła i są w żałobie. /Kapituła Konfraterni/
Wspomnienie Ewy Wasiak, kronikarza Konfraterni.
Tomasza Feliksiaka poznałam na pielgrzymce Jakubowej do Rokitna 25 lipca 2017 roku. W rozmowie podczas przejścia do celu naszej pielgrzymiej wędrówki powiedział mi o swoich problemach kardiologicznych. Byłam zaskoczona, że mimo choroby szedł dzielnie, równym krokiem ze wszystkimi pielgrzymami. Wrażenie zrobił na mnie jego szczery uśmiech do wszystkich, który jak później wiele razy zaobserwowałam, nie schodził z jego twarzy, stale mu towarzyszył, wyróżniał go. Na tej pielgrzymce miałam okazję zobaczyć wynik oryginalnego hobby Tomka. Tomek piekł chleb. Różne rodzaje chleba. Na pielgrzymkę upiekł „chlebek Jakubowy” w formie nie takiej, jaką dziś znamy. Chleb Tomka był płaski, swoją formą przypominał chleb, jaki „wziął Jezus i pobłogosławił, łamał i dawał uczniom” (MT 26, 26). Tomek połamał swój chlebek Jakubowy i wszystkich poczęstował.
Z Tomkiem wzajemnie informowaliśmy się o wydarzeniach w życiu religijnym Warszawy i uczestniczyliśmy w nich. Przykłady: katechezy ks. prof. Zdzisława Pawłowskiego n/t Psalmów w kościele p.w. Wszystkich Świętych w roku akademickim 2022/2023; wykłady w Jezuickiej Szkole Biblijnej w Collegium Bobolanum n/t Listów św. Pawła oraz Psalmów 2023/2024; spotkania z cyklu Duchowość dla Warszawy w Narodowym Instytucie Kultury i Dziedzictwa Wsi (d. Biblioteka Rolnicza) organizowane przez Akademię Katolicką, Tomek wielokrotnie uczestniczył w tych spotkaniach; wykłady n/t Dziejów Apostolskich s. prof. Judyty Pudełko w Sanktuarium św. Faustyny.
Tomek był patriotą. Uczestniczył w uroczystościach z okazji kolejnych rocznic odzyskania przez Polskę niepodległości, jakie co roku organizowane są 11 listopada w Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie oraz w rocznicowych obchodach Bitwy Warszawskiej, które 15 sierpnia odbywają się w Ossowie. Był też obecny na uroczystościach w Wólce Radzymińskiej, gdzie 14 sierpnia upamiętniana jest bitwa z oddziałem armii bolszewickiej i śmierć por. Stefana Pogonowskiego, dowódcy I batalionu 28 Pułku Strzelców Kaniowskich, który poległ w tej bitwie. Tomek na te uroczystości przyjeżdżał na rowerze. W rowerowych pielgrzymkach często towarzyszyła mu żona, nasza siostra Marzena Feliksiak oraz bracia Robert Franke i Dariusz Mańk. Z Tomkiem łączyły mnie poglądy na wiele aktualnych polskich spraw. Bardzo często mieliśmy zbieżne opinie. Słuchaliśmy wykładów, dyskusji panelowych w Domu Trójmorza i w innych miejscach w Warszawie. Pożyczaliśmy sobie wzajemnie ciekawe książki, tygodniki i czasopisma. Będzie mi brakowało dyskusji z Tomkiem o Polsce, jaka jest i jaka będzie, a jaka nigdy nie była nam obojętna.
Tomek chętnie i aktywnie uczestniczył w życiu Konfraterni św. Jakuba. Widzieliśmy go prawie na każdym comiesięcznym spotkaniu naszej wspólnoty, na nabożeństwach Drogi Krzyżowej, na Targach Wydawców Katolickich. Jego odejście do Domu Pana jest stratą dla nas wszystkich.
Modlitwa za śp. Tomasza – brata i przyjaciela konfratrów Jakubowych:
Panie Jezu, Ty zapłakałeś nad śmiercią Twojego przyjaciela Łazarza.
My bolejemy nad kresem życia naszego brata i przyjaciela Tomasza,
bo wraz z jego śmiercią umarła jakaś cząstka naszego życia.
On obdarzał nas dobrem, przyjaźnią i radością.
Prosimy Cię, Panie, przyjmij Tomasza do grona Twoich przyjaciół.
Spraw łaskawie, by Tomasz miał udział w Twoim wiecznym życiu.
Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Amen.
Z drogą Marzeną łączę się w jej bólu. /Ewa Wasiak/
Wspomnienie Jerzego Kazimierczaka, pierwszego Seniora Konfraterni
Tomka poznałem we wczesnych latach 80-tych ub. wieku, czyli ponad 40 lat
temu, razem prze wiele lat służyliśmy w bazie Warszawskiej Akademickiej
Pielgrzymki Diecezjalnej (potem Metropolitalnej). Potem często spotykaliśmy się u dominikanów na Służewcu na wykładach o sztuce sakralnej. Kiedy rozpoczęły się w Warszawie spotkania na temat dróg jakubowych Tomek był z nami od 2012 roku. Od początku brał udział w opracowaniu Warszawskiej Drogi św. Jakuba I brał udział w przejściach kolejnych odcinków oraz w
znakowaniu. Kiedy zdrowie zaczynało szwankować jeździł na rowerze. Gdy konieczna była zmiana trasy wraz z Robertem Franke opracował nowy wariant drogi pomiędzy Bieniewicami a Niepokalanowem. Zawsze uśmiechnięty tym swoim nieśmiałym uśmiechem. Czasami wręcz
denerwował swoim spokojem, kiedy kto inny by wrzasnął. Służący ludziom – zrywał się wczesnym rankiem by na spotkanie przynieść świeże bułki.
Będzie nam Go bardzo brakowało chociaż był prawie jakby niedostrzegalny. /Jerzy Kazimierczak/
