W Wielką Sobotę biskup polowy Wojska Polskiego ks. dr Wiesław Lechowicz przewodniczył uroczystej liturgii Wigilii Paschalnej w9 katedrze polowej Wojska Polskiego. Wśród kilkunastu koncelebransów był ks. płk SG dr Zbigniew Kępa, rzecznik Ordynariatu Polowego, kapelan Konfraterni św. Jakuba. Na tej najważniejszej dla chrześcijan Mszy świętej byli obecni m.in. wicepremier i minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak z rodziną, żołnierze, funkcjonariusze Policji, Straży Granicznej, Służby Celnej, Konfraternia św. Jakuba, Warszawskie Bractwo Kurkowe im. Jana Kilińskiego, kombatanci, siostry zakonne, harcerze i licznie przybyli mieszkańcy stolicy.
Uroczystość rozpoczęła liturgia światła przed wejściem do katedry. Biskup polowy naznaczył paschał literami Alfa i Omega, a w trzon tej szczególnej świecy wbił czerwone grona – znak męczeńskiej śmierci Chrystusa. Paschał posiada dwojaką wymowę – symbolizuje ogień, który towarzyszył Izraelitom podczas ucieczki z Egiptu oraz Chrystusa Zmartwychwstałego – Światłość świata. Paschał w asyście wojska i kapelanów został wniesiony do pogrążonej w mroku świątyni, a jego światło przekazywano wiernym. Na zakończenie liturgii światła, po dojściu procesji do ołtarza został odśpiewany Exultet, starożytny hymn, przypisywany św. Ambrożemu lub św. Augustynowi, w którym głoszona jest chwała ofiary Chrystusa, dziękczynienie za Zmartwychwstanie i wybawienie ludzkości z grzechu. Następnie rozpoczęła się rozbudowana liturgia słowa, przygotowana przez żołnierzy i funkcjonariuszy służb mundurowych. Zabrzmiał hymn „Chwała na wysokości Bogu” i odezwały się katedralne dzwony, głosząc Zmartwychwstanie Pańskie.
Na początku homilii bp Wiesław Lechowicz przypomniał, że tegoroczną Wigilię Paschalną, przeżywamy w roku liturgicznym, który jest poświęcony wierze w Kościół Chrystusowy. „Z łatwością moglibyśmy wymienić powody, dla których chwieje się nasza wiara w Kościół. Najpoważniejszy dotyczy ulegania naszej słabości i sprzeniewierzania się nauczaniu i stylowi życia Jezusa. Z tego punktu widzenia liturgia Wigilii Paschalnej spełnia nieocenioną rolę, gdyż pokazuje nam, na czym winno polegać prawdziwe i autentyczne życie chrześcijańskie, a co za tym idzie – życie Kościoła. Niech udział w tej najważniejszej liturgii w ciągu roku pomoże nam żyć prawdziwie po chrześcijańsku. Wtedy i Kościół, który tworzymy będzie w większym niż dotychczas stopniu wiarygodnym zwiastunem orędzia paschalnego. Przed paschałem, wnoszonym do świątyni, niesiona jest dymiąca kadzielnica, której dym jest znakiem bliskości Boga i wielbienia Go przez człowieka. Za paschałem idą celebransi. Być w Kościele i żyć po chrześcijańsku oznacza dawać pierwszeństwo Jezusowi; pozwolić Mu, aby nas prowadził; nie tracić Go z oczu. On jest tym, który nas do Kościoła przez sakrament chrztu wprowadził i za Nim winniśmy podążać. Jeśli wybieramy inne drogi lub siebie umieszczamy
w centrum naszego życia, wówczas traci ono chrześcijański zapach i przestaje być wonią miłą Bogu, a często staje się również nie do zniesienia dla innych. Czytania Wigilii Paschalnej pozwalają nam uświadomić sobie, że słowo Boże jest światłem i życiem, które pozwala uwierzyć w to, co wydaje się być nie do uwierzenia, ale my wierzymy, że jesteśmy w rękach miłosiernego Boga, który jak niegdyś naród wybrany, tak teraz swój lud wybrany, czyli Kościół strzeże i prowadzi do ziemi obiecanej. Już nie jest nią Kanaan, ale kraina Jego wiecznej obecności. Cierpliwe i uważne słuchanie słowa Bożego ma też na celu przypomnienie nam oczywistej życiowej prawdy, że nasza wiara, jeśli ma być prawdziwa, winna być budowana na słowie Bożym, a nasze życie przez to słowo kształtowane, niezależnie od stopnia akceptacji i mód kulturowych, które w większym czy mniejszym stopniu podważają sensowność takiej postawy. Słuchanie słowa Bożego podczas liturgii Wigilii Paschalnej prowadzi nas do odnowienia przyrzeczeń, streszczonych w dwóch słowach: »wyrzekam się« i »wierzę«”. W świetle słowa Bożego odkrywamy z jednej strony naszą słabość i ograniczoność, z drugiej troskliwą miłość Boga, który jak dobry lekarz zbliża się do nas, podnosi nas poległych wskutek grzechów
i zachęca do życia, dając receptę na trwałe zdrowie. Z tej recepty łatwo wyczytać, czego mamy unikać, a w co wierzyć i w jakim kierunku podążać. Wiara w Jezusa Zmartwychwstałego nie może ograniczyć się do słuchania słowa, ani szczytnych deklaracji. Wiara nie jest deklaracją tylko relacją, a to oznacza spotkanie, bliskość, wspólnotę, jedność. Dlatego po odnowieniu przyrzeczeń chrzcielnych przechodzimy do celebrowania Eucharystii. Od stołu słowa Bożego do stołu eucharystycznego.” Biskup przypomniał, że „podczas Mszy świętej uobecnia się to, co dokonało się podczas Ostatniej Wieczerzy, na krzyżu i po Zmartwychwstaniu. Nie w ciele fizycznym, ale pod postacią chleba dostrzegamy Jezusa, który przychodzi do nas jak do apostołów z pozdrowieniem »Pokój wam!«. A my odpowiadamy w ciszy własnego serca niczym apostoł Tomasz: »Pan mój i Bóg mój« (J 20,28). Brak obecności fizycznej, oddalenie – to jeden z głównych powodów osłabienia, a z biegiem czasu i utraty miłości, wzajemnej więzi. Podobnie jest w naszej relacji z Jezusem. Dlatego nie można bagatelizować nieobecności na Eucharystii. Wiara, podobnie jak miłość, bez uczynków jest martwa. Być chrześcijaninem oznacza być blisko Jezusa. Być Kościołem oznacza celebrować Eucharystię. W żadnym innym miejscu nie możemy doświadczyć takiej bliskości z Jezusem jak właśnie w Kościele.” Ordynariusz Wojskowy zwrócił uwagę także na ostatni element liturgii Wigilii Paschalnej, jakim jest procesja rezurekcyjna. „Tym razem wychodzimy ze świątyni, ale nie sami tylko razem z Jezusem i w obecności innych, aby dać świadectwo, aby słowem i zachowaniem wołać: „Chrystus prawdziwie zmartwychwstał!” Po to wychodzimy ze świątyni i w tę noc, i za każdym razem, aby wierząc w słowa Jezusa »Wy jesteście światłością świata« (Mt 5,14), pomagać innym zbliżyć się do światła, jakim jest Jezus Zmartwychwstały. Życie chrześcijańskie i funkcjonowanie Kościoła jest światłem tylko wtedy, kiedy idziemy razem, złączeni wiarą i miłością, wpatrzeni w postać Zmartwychwstałego Pana.” – zakończył homilię bp Lechowicz.
Po Mszy świętej z Kaplicy Katyńskiej, w której znajdował się Grób Pański, wyruszyła procesja rezurekcyjna. Przemarsz odbył się ulicami Nowego Miasta i zakończył przed katedrą polową WP na Placu Krasińskich. Podobnie jak paschał, także procesja rezurekcyjna zawiera podwójną symbolikę: przejście przez Morze Czerwone oraz Paschę Chrystusa. Przy pomniku Jana Kilińskiego członkowie Bractwa Kurkowego oddali hołd przywódcy insurekcji warszawskiej z 1794 roku. Procesji towarzyszyła Kompania Reprezentacyjna Wojska Polskiego ze sztandarem oraz Orkiestra Reprezentacyjna Wojska Polskiego. Pod pomnikiem Powstania Warszawskiego bp Wiesław Lechowicz podziękował osobom zaangażowanym w przygotowanie Triduum Sacrum i uczestnikom liturgii Wigilii Paschalnej, wymieniając Konfraternię św. Jakuba. Złożył też zebranym oraz ich rodzinom życzenia świąteczne i udzielił wiernym pasterskiego błogosławieństwa. Słowa podziękowań skierował także ks. ppłk Sebastian Piekarski, proboszcz katedry polowej. Rezurekcję zakończyła defilada żołnierzy Pułku Reprezentacyjnego Wojska Polskiego oraz Orkiestry Reprezentacyjnej.[1]
Konfraternię św. Jakuba na uroczystościach Paschalnych reprezentowały 23 osoby: Elżbieta Chomicka, Robert Franke, Zofia Głowacka, Jan Głowacki, Jerzy G. Kazimierczak, Dariusz Mańk, Jagoda Michalska, Alicja Mikulska, Marek Mikulski, Danuta Niedbałka, Jacek Niedbalka, Anna Przygoda-Golenia, Aldona Sas, Beata Sokołowska, Marek Sokołowski, Agata Szarko, Piotr Szarko, Katarzyna Szarko, Jan Paweł Szarko, Jolanta Szczerek, Ewa Wasiak, Jerzy Wróblewski, Dorota Zaleska.
Po zakończeniu defilady konfratrzy spotkali się z ks. płk. SG dr Zbigniewem Kępą, któremu złożyli serdeczne życzenia świąteczne i urodzinowe. Życzyli swojemu kapelanowi radości ze Zmartwychwstania Pańskiego, błogosławieństwa i wielu łask Bożych, zdrowia i dalszej opieki nad Konfraternią.
Oprac. Ewa Wasiak
Zdjęcia – Krzysztof Stępkowski, Marek Sokołowski
[1] Źródło: https://ordynariat.wp.mil.pl/pl/articles/wiadomosci-kwiecien-2023/warszawa-liturgia-wigilii-paschalnej-z-udzialem-wojska-polskiego
Tekst i zdjęcie tytułowe Krzysztof Stępkowski
