31 grudnia 2022 r
Zamknięcie Drzwi Świętych w katedrze w Santiago de Compostela naznaczone zostało dziś śmiercią papieża emeryta Benedykta XVI,. Uroczystość symbolicznie zakończyła Rok Jubileuszowy 2021-2022. Drzwi święte nie zostaną otworzone aż do 2027 r., kiedy będzie obchodzony kolejny Rok Święty.
Przed ceremonią w dzwony katedry uderzyli ręcznie członkowie Stowarzyszenia Kulturalnego Campaneiros de Galicia. Po obrzędzie wstępnym w katedrze w Santiago, Nuncjusz Jego Świątobliwości w Hiszpanii Bernardito Auza odczytał orędzie papieża Franciszka , które skierował do arcybiskupa Composteli z okazji zakończenia Roku Świętego.
Następnie uczestnicy w procesji udali się na Plaza de la Quintana, wychodząc przez Puerta de Platerías, aby wejść przez Święte Drzwi. Następnie arcybiskup Julián Barrio Barrio, po modlitwie przystąpił do zamykania Drzwi Świętych, najpierw klęcząc a następnie stojąc przed nimi. Zaraz potem, w katedrze w Santiago, arcybiskup przewodniczył Eucharystii ku czci Dziewicy Pielgrzymującej i na pamiątkę zakończenia Roku Świętego, w towarzystwie nuncjusza Jego Świątobliwości w Hiszpanii, kardynała Rouco Varela, jej biskupa pomocniczego, biskupi prowincji kościelnej, członkowie kapituły katedralnej i osób życia konsekrowanego, kapłani i liczni wierni.
Msza Święta, w której uczestniczył przewodniczący galicyjskiego rządu Alfonso Rueda, pełniący funkcję delegata królewskiego, była pełna odniesień do Roku Jubileuszowego. Biskup Julián Barrio zwrócił się do wiernych w homilii, w której stwierdził, że „Rok Święty w Composteli na przestrzeni dziejów ukształtował wiele aspektów kultury, przyczyniając się do poszerzenia wizji moralnej i stawiając pytania o znaczeniu egzystencjalnym, które wykraczają poza podejście etyczne, nie ukrywając obaw i niezadowolenie”.
Podkreślił, że wszyscy byli obecni na tej końcowej Eucharystii: „dzieci, młodzież, dorośli i starcy wraz z apostołem Santiago zbliżyli się do Pana, aby rozmawiać z Nim w wewnętrznej celi ich dusz”, ponieważ – kontynuował – „to Rok Święty pomógł oczyścić wiarę, ożywić religijność i odnowić życie chrześcijańskie”. Arcybiskup nawiązał do ogromnej liczby pielgrzymów, którzy przybyli do Santiago pomimo ogromnych trudności, jakich doświadczali w ciągu dwóch lat, takich jak pandemia czy wojna na Ukrainie, których „Kościół w Composteli zachęcał ich, aby byli świadkami miłości Boga, aby ich życie jaśniało prawdą, która was wyzwala, i miłością, która jaśnieje dobrocią i współczuciem.
„Iluż pielgrzymów przybyło z niepełnymi dziesiątkami życia, niektóre z dysonansami, ale potem wszystkie harmonijnie zinterpretowane w kluczu łaski Bożej, ponieważ Boża wierność i miłosierdzie trwają na wieki” – powiedział arcybiskup Composteli. „Święte Drzwi jako symbol zostały zamknięte, ale Drzwi, którymi jest Chrystus, Droga, Prawda i Życie, pozostają zawsze otwarte. Jego Światło sprawia, że widzimy Światło, które zobowiązuje nas do niesienia Ewangelii wszystkim i poprawy warunków życia na tym świecie, wnosząc wiarę w codzienność”.
Biskup Barrio wyraził wdzięczność za to, czego doświadczył w ciągu kończącego się Roku: „Bogu, od którego pochodzi wszelkie dobro, Ojcu Świętemu za zachętę w duchowych wydarzeniach tego Roku i za jego ciepłe przesłanie. Wyraził uznanie i wdzięczność dla Biskupa Pomocniczego, kapłanów i członków życia konsekrowanego, dla Rady Metropolitalnej, dla spowiedników, dla zakonnic, dla organistów i chóru katedralnego, dla ministrantów, dla osób zatrudnionych i wolontariuszy. Podziękował ludziom bezpieczeństwa, członkom Państwowych Sił i Korpusu Bezpieczeństwa, członkom Policji Lokalnej, mediom, personelowi medycznemu i sanitarnemu, którzy wielkodusznie i chętnie przyczynili się do organizacji i realizacji programów duszpasterskich. Wyraził również szczerą wdzięczność dla Rządu Galicji”.
Arcybiskup Santiago przypomniał papieża emeryta Benedykta XVI, który odwiedził Santiago z okazji Roku Świętego 2010: „Dwanaście lat temu odwiedził nas i zachwycił się Portico de la Gloria”, tą samą chwałą, której teraz pragnął w jego ostatecznej podróży. Eucharystia zakończyła się emocjonalnym uściskiem arcybiskupa Santiago, Mons. Julián Barrio, do kamiennego wizerunku Apostoła Santiago, który stoi na czele ołtarza katedry.
Podczas uroczystości wykonane zostały utwory galicyjskiego kompozytora Juana Durána (Nagroda Kultury Galicyjskiej 2013 i Nagroda Królowej Zofii 2018 za kompozycję), zamówione na obchody Roku Świętego.
List Ojca Świętego Franciszka
Do Jego Ekscelencji
Arcybiskup Julian BARRIO BARRIO Arcybiskup Santiago de Compostda
Drogi Bracie:
Z okazji zakończenia Świętego Roku Compostelskiego 2021-2022 proszę o przekazanie pozdrowień wszystkim duszpasterzom i wiernym, którzy biorą udział w tej uroczystości, oraz wszystkim, którzy są duchowo zjednoczeni z tym wydarzeniem łaski.
W liście, który wysłałem do Państwa z okazji otwarcia Jubileuszu, podzieliłem się z Państwem kilkoma refleksjami na temat wybranego motta: „Wyjdźcie z ziemi”. Teraz, gdy zamykamy Drzwi Święte, chciałbym, abyśmy skupili się na innym wyrażeniu, które zwołało Państwa w tym czasie: „Santiago czeka na Was”. Podczas tego jubileuszowego – wyzwania, które, jak wiemy, nie były wcale łatwe na poziomie światowym – było wiele okazji, aby wyruszyć w drogę, wyjść poza siebie i wyjść na spotkanie z Bogiem i innymi ludźmi.
Nie przerywając tego codziennego ćwiczenia, które polega na pozostawieniu „ja”, aby budować „my”, budować Kościół i wielką rodzinę ludzką w duchu braterstwa, chciałbym, abyśmy w sposób szczególny spojrzeli na cel. l Dokąd zmierzamy? l Kto na nas czeka? Pielgrzymi w drodze do Santiago wykorzystują każdy etap pielgrzymki na refleksję i poszukiwanie sensu własnych doświadczeń. Jest to uprzywilejowany czas przebywania z samym sobą, a także dzielenia się poszukiwaniami i troskami innych ludzi, którzy idą obok nas, zmierzając do ostatecznego celu.
My również, teraz, kiedy Rok Święty dobiega końca, możemy zadać sobie pytanie: „Jaki jest nasz ostateczny cel, gdzie kontynuujemy naszą podróż? W tej katedrze czeka na nas Santiago i on – jak wszyscy święci – wyznacza nam drogę. Wskazuje nam na Jezusa Chrystusa, „początek, przewodnika i cel wszechświata, (por. Rz. 11,36), (> (.Ap 21;6), On jest również Droga i Pielgrzym, który czeka na nas na końcu podróży, zwłaszcza kiedy jesteśmy smutni i zniechęceni, aby rozpalić nasze serca swoim Słowem i iść z nami. (por. J 14,6; Le 24 13-35).
Dlatego też, wzmocniwszy nasze serca tak wieloma łaskami otrzymanymi w tym jubileuszowym czasie, nadal podążajmy w kierunku Jezusa, szukając go tam, gdzie On sam pokazuje nam swoją obecność. Nie omieszkajmy udać się przede wszystkim na peryferie egzystencji. Do najmniejszych i najbardziej zapomnianych członków społeczeństwa, gdzie odnajdujemy Pana w twarzach biednych, migrantów, chorych, więźniów; w tych najbardziej bezbronnych braciach i siostrach czeka On na nas w szczególny sposób. (por. Mt 25,34-40). Zróbmy to razem, jako wspólnota będąca zawsze w drodze, otwarta na Boże nowości.
Zapraszam Państwa do chodzenia w nadziei „Nadzieja jest odważna, umie spojrzeć poza osobisty komfort, poza małe zabezpieczenia i kompensacje, które zawężają horyzont, aby otworzyć się na wielkie ideały, które czynią życie piękniejszym i godniejszym. (Encyklika Fratelli tutti, 55).
Drogi bracie, niech Jezus Cię błogosławi, niech błogosławi wszystkich „wyznawców drogi” (por. J 14,6; Hbr 22,4), a Najświętsza Dziewica niech czuwa nad nimi i im towarzyszy. I proszę nie zapominać o modlitwie i proszę o modlitwę za mnie.
Po bratersku, (podpis)
Rzym, św. Jana na Lateranie. 31 grudnia 2022 r.