Ostatni 20 etap naszego Camino del Norte 2022, 28 lipca prowadził z La Pola de Siero do stolicy regionu Asturia, Oviedo. Dzielące nas 17 kilometrów od katedry San Salvador, przeszliśmy raźnie, podmiejskimi drogami. Na pierwszy widok katedry, średniowiecznym zwyczajem podskoczylismy wydając okrzyk radości.
Oviedo nazywane było w średniowieczu Civitas Dei. Jego historia sięga 761 roku, kiedy to wokół klasztoru założonego przez króla Asturii, rozwinęło się miasto. Głównym celem naszej pielgrzymki do Oviedo była katedra San Salvador (Świętego Zbawiciela). Szczycąca się przechowywaną tu od stuleci Chustą z Oviedo, czyli sudarium Chrystusa. W czasach Jezusa, w Jerozolimie ciało zmarłego owijano całunem (prześcieradłem), a głowę oddzielnym kawałkiem materii zwanym sudarium. Chusta z Oviedo to kawałek płótna o wymiarach 84 x 53 cm. Po raz pierwszy wzmianki o tej relikwii pojawiły się w źródłach w 570 roku. Miała być przechowywana w klasztorze św. Marka w Jerozolimie. W 614 r. w czasie najazdu perskiego na imperium bizantyjskie. Chustę wywieziono przez Afrykę północną do Asturii.
Gotycka katedra San Salvador powstawała na przestrzeni lat od 1388-1528. Katedra wysoką na 76 metrów wieżę. Najstarsze fragmenty świątyni pochodzą z IX wieku. Przy Katedrze znajduje się przedromańska kaplica San Miguel, nazywana także Świętą Komnatą.
Kaplica zbudowana na polecenie króla Alfonsa II Wstydliwego w IX wieku, jako kaplica w jego pałacu. W XI wieku zreformowano go, wyposażając w sklepienie kolebkowe z łukami spłaszczonymi. W kaplicy przechowywane są cennie relikwie, w tym Sadurion, relikwie Krzyża Świętego Krzyż Aniołów. Relikwie Świętych. Krzyż z czasów Bitwy pod Cavadonga, w 722 roku. Relikwie i wspomniane klejnoty monarchii asturyjskiej przechowywane są tu od IX wieku.
Noclegi mieliśmy w Albergue w dawnym Seminarium Duchownym. 29 lipca ci z nas, którzy pozostali w Oviedo, uczestniczyli we Mszy Świętej z Jutrznią w katedrze San Salvador. Potem poszliśmy do dwóch przedromańskich kościołów, na zboczu góry Naranco. Budowle rzeczywiście dają możliwość dotknięcia historii sprzed stuleci, z połowy IX wieku. Góra Naranco to miejsce owiane legendą, dziś jej szczyt zwieńcza figura Najświętszego Serca Jezusa.
Duchowość pielgrzymów kształtuje cel, który ich prowadzi. Naszym celem na Drodze Świętego Jakuba było niezmiennie Santiago de Compostela. Jednakże dni, które mieliśmy na pielgrzymowanie pozwoliły nam dojść do Oviedo, tym samym złączyliśmy je z czasem pielgrzymki z Oviedo do Santiago de Compostela w 2021 Drogą Pierwotną ( Camino Primitivo).
Duchowość pielgrzyma.
Pielgrzym idzie z niezbędnymi rzeczami; nie może sobie pozwolić na więcej pod groźbą niemożności kontynuowania drogi.
Idzie rozmyślając w samotności o życiu, miłości, śmierci, przyjaciołach, Bogu, tajemnicy Krzyża…
Codziennie szuka dachu, który go wita.W sercu ma cel pielgrzymki, miłość i przekonania, które go popychają.
Pielgrzym ma ustalony cel, idzie z tym, co istotne, idzie za miłością; spotyka z wdzięcznością dar gościnności.
Każdy człowiek jest pielgrzymem i musi wiedzieć, dokąd zmierza. Jeśli posłuchasz wezwania, na każdym etapie trasy będziesz mile widziany, lub będziesz miał siłę na pokonanie żywiołów.
B.M Sokołowscy
Duchowość Pielgrzyma za: www.santotoribiodeliebana.es
